نامه ي امام به مسلم
امام عليه السلام به مسلم پاسخ داد: «امام بعد، از آن مي ترسم که انگيزه اي جز ترس براي نوشتن اين نامه نداشته باشي! بسوي مأموريتي که داري حرکت کن! و السلام» [1] [2] .
هنگامي که مسلم نامه را قرائت کرد فرمود: من هرگز بر خودم نمي ترسم؛ پس حرکت کرد تا رسيد به آبي که مربوط به قبيله ي طي بود، در آنجا توقف نمود سپس از آن مکان حرکت کرد، ناگهان مردي را در حال صيد ديد که بسوي آهويي تير انداخت و به آن حيوان اصابت کرد و کشته شد، مسلم گفت: دشمن را خواهيم کشت انشاءالله تعالي [3] .
بهر حال حضرت مسلم که در روز نيمه ي ماه مبارک رمضان از مکه حرکت کرده بود در روز پنجم شوال وارد کوفه گرديد [4] ، و در خانه ي مختار بن ابي عبيده ثقفي منزل کرد [5] .
پاورقي
[1] کامل ابن اثير 21 /4.
[2] بعضي از اهل تحقيق برآنند که به ظن قوي نامهي مسلم از بين راه و جواب امام عليه السلام به او صحت ندارد و از موارد ساختگي است، و براي اثبات ساختگي بودن آن اين وارد را ذکر کردهاند:
1- مضيق الخبت چنانچه حموي در معجم البلدان نقل کرده است مکاني است بين مکه و مدينه در حالي که از روايت استفاده ميشود که مسلم آن دو راهنما را از مدينه اجير نمود، و اين حادثه بين مدينه و عراق اتفاق افتاده، نه بين مکه و مدينه.2- اگر مکاني بين مدينه و عراق به اين نام وجود داشت که حموي ذکر نکرده، توقف مسلم در آنجا و فرستادن نامه براي امام و آمدن پاسخ بيشتر از ده روز بطول ميانجاميد، در حالي که مورخين فاصلهي زماني حرکت مسلم از مکه و ورودش به کوفه را بيست روز ذکر کردهاند، و محال بنظر ميرسد که بتوان فاصلهي مکه تا کوفه را در مدت ده روز طي کرد.
3- در اين نامه به مسلم سلام الله عليه نسبت ترس داده شده است و اين با توثيق مسلم و بزرگواري و مبرز بودن او در فضل، متناقض است.
4- نسبت دادن ترس به مسلم با سيرهاي که از او سراغ داريم منافات دارد زيرا شجاعت او اهل خرد را متحير نموده بلکه او شجاعترين مرد هاشمي بعد از ائمه اهل بيت است، چنانچه بلاذري او را شجاعترين بنيعقيل دانسته است.
بنابراين بايد اين نامه را جعلي دانست که خواستهاند با انتساب ترس به حضرت مسلم، شخصيت اين بزرگ مرد را که از مفاخر امت اسلامي بشمار ميرود پايين بياورند (حياة الامام الحسين 343 /2).
[3] ارشاد شيح مفيد 40 /2.
[4] مروج الذهب 54 /3.
[5] تاريخ طبري 199 /6.