اما بعد، من از آنچه شما ذکر کرديد که خدا ما را فضيلت داده است، و خدا هر که را خواهد، عطا کند، و او داراي فضل عظيم است، خدا را حمد مي کنم.

و اما آنچه ذکر کرديد از مصيبت حسين که بر ما وارد آمده است، بدرستي که مصيبت حسين در کتاب محکم الهي بوده است، و اين مصيبت و شهادت بر او نوشته شده بود و کرامتي بود که خداوند به او ارزاني داشت، و خدا با اين آزمايش و ابتلا درجات گروهي را بالا برد و برخي ديگر را به زيرآورد و امر الهي مقدر و حساب شده است.

و اما آنچه گفتيد که شما را کسي دعوت به خونخواهي براي ما کرده، سوگند بخدا من دوست دارم که خدا انتقام ما را از دشمنان بوسيله ي هر کس از خلقش باشد، بگيرد، اين را مي گويم و براي خود و شما از خدا طلب غفران مي نمايم.

اسود بن جراد مي گويد: ما بيرون آمديم و گفتيم که محمد بن حنفيه ما را اذن داد، و اگر ناراضي بود ما را امر مي کرد که انجام ندهيم [1] .