عبدالله بن سعد
عبدالله بن سعد بن نفيل پرچم را برگرفت و بر سليمان بن صرد و مسيب بن نجبه رحمت فرستاد و سپس اين آيه را تلاوت کرد (فمنهم من قضي نحبه و منهم ينتظر و ما بدلوا تبديلا) [1] .
قبيله ي ازد گرد او آمده و به ياري او شتافتند و به جنگيدن با شاميان پرداختند.
در اين هنگام سه نفر سواره از مدائن رسيدند و به او گفتند که سعد بن حذيفه با يکصد و هفتاد نفر از اهل مدائن و مثني بن محربه با سيصد نفر از اهل بصره به ياري شما حرکت کردند، ياران او شاد شدند.
عبدالله بن سعد گفت: اگر ما تا رسيدن آنها زنده باشيم.
چون آن سه نفر، کشتگان از ياران سليمان را ديدند، محزون شده و به جنگيدن پرداختند، عبدالله بن سعد نيز کشته شد، برادر او خالد بن سعد بر قاتلش حمله کرد شاميان به ياري آن شحص آمده او را خلاص کردند و خالد را نيز کشتند.
علم بدون علمدار ماند، مردم عبدالله بن وال را ندا کردند، او هم در ناحيه اي با شاميان مي رزميد.
پاورقي
[1] سورهي احزاب: 23.