چون سليمان بن صرد آماده ي حرکت شد، عبدالله بن سعد بن نفيل نزد او آمد و گفت: ما براي خونخواهي حسين از کوفه بيرون مي رويم در حالي که کشندگان حسين که از آنها عمربن سعد است و ديگر رؤساء در کوفه هستند، پس ما کجا مي رويم؟

ديگر ياران سليمان گفتند: رأي همين است.

سليمان گفت: ولي من اين نظر را نمي پسندم، آنکس که حسين را کشت و بسوي او لشکر فرستاد، اين فاسق عبيدالله بن زياد است، پس با نام خدا حرکت کنيد، اگر خدا شما را بر او غالب کرد، ديگران را کيفر دادن، آسانتر است، آنگاه هر


کسي که در خون حسين دست داشته اهل شهر شما آنها را خواهند کشت و اگر شهيد شديد آنچه نزد خداست بهتر است براي نيکوکاران، من دوست نمي دارم که شما در اين راه همت گماريد چون اگر بخواهيد با اهل کوفه بجنگيد هر کدام از شما مردي را سراغ دارد که برادر يا پدرش را کشته و مي خواهد او را به قتل برساند، پس طلب خير از خدا کرده و حرکت کنيد [1] .