سپس رفاعة بن شداد بپاخاست و روي به مسيب بن نجبه نمود و گفت: خدا تو را هدايت کرد که سخن به نيکوترين وجه گفتي و بهترين پيشنهاد که پيکار با فاسقين است و توبه از گناه بزرگي که مرتکب شديم نمودي، پس سخن تو را شنيده و دعوت تو را اجابت کنيم، و اينکه گفتي رهبري را برگزينيم و تحت علم او درآئيم، من هم با اين رأي موافقم، اگر تو خود امير ما باشي ما بدان راضي هستيم زيرا تو فردي مخلص و در ميان ما محبوب هستي، و اگر تو و ديگر ياران و اصحاب بپذيرند سليمان بن صرد خزاعي را بر ما امير کن که او بزرگ شيعه و از اصحاب رسول خدا و فردي پسنديده در دين و مورد وثوق مي باشد.

پس عبدالله بن سعد بپاخاست و همانند وفاعة سخن گفت و مسيب و سليمان را ثنا و مدح کرد.

آنگاه مسيب گفت: سخن به صواب گفتيد، سليمان بن صرد را بر خود امير گردانيد [1] .