بازگشت

سيبور


سيبور را با اين نام در معاجم بلدان نيافتم ولي مقتل نويسان آن را از جمله ي منازل بين راه شام ذکر کرده اند. (رياض الاحزان 83).

آنان بناچار از «کفر طالب» کوچ کرده و به «سيبور» رسيدند. از حضرت امام سجاد عليه السلام در اين منزل نيز شعري چند نقل کرده اند.

پيرمردي از هوادران عثمان، مردان «سيبور» را گردآورده و گفت: زينهار! فتنه


مکنيد، راه دهيد تا مانند ديگر شهرها از اينجا بگذرند! جوانان امتناع کردند، پل ارتباطي آن منطقه را خراب کردند و سلاح برگرفته آماده ي جنگ شدند. از طرفين تني چند کشته شدند. ام کلثوم عليها السلام دعا نمود که خداوند ارزاق آنها را ارزان و آبشان را گوارا سازد و شر ستمگران را از آنان بازدارد.

از امام سجاد عليه السلام نقل شده که اشعاري را در «سيبور» خوانده است که از آن جمله اين بيت است:


آل الرسول علي الاقتاب عارية

و آل مروان يسري تحتهم نجب [1] .



پاورقي

[1] «آل‏پيامبر بر شتران بي‏جهاز سوار شوند، و آل‏مروان سوار بر مرکبهاي نجيب شوند؟!». (الدمعة الساکبة 67 /5).