يزيد پس از درگذشت معاويه به محض رسيدن به دمشق طي نامه اي به وليد بن عتبه حاکم مدينه دستور داد که: حسين بن علي و عبدالله بن زبير را احضار کن و از آنها براي خلافت من بيعت بگير، و اگر از بيعت خودداري کردند سر آنها را از بدن جدا کن و به دمشق براي من بفرست! و از مردم مدينه نيز بيعت بگير و اگر کسي نپذيرفت حکمي را که بيان کردم درباره ي آنها اجرا کن، و السلام [1] .

و برخي نوشته اند که: نامه ي کوچکي نيز بدان ضميمه کرد که در آن نامه آمده بود: حسين و عبدالله بن عمر و عبد الرحمن بن ابي بکر [2] و عبدالله بن زبير را طلب کرده و از آنها بيعت بگير و اگر کسي نپذيرفت او را گردن بزن و سر او را براي من بفرست!


وليد پس از خواندن نامه ي يزيد به خود مي گفت: اي کاش که از مادر نزاده بودم زيرا که مرا به امر بزرگي وادار کرده است و من هرگز آن را انجام نخواهم داد [3] .