به هنگام سحر، امام حسين عليه السلام به خوابي سبک فرورفت و چون بيدار شد فرمود: ياران من! مي دانيد هم اکنون در خواب چه ديدم؟

اصحاب گفتند: يابن رسول الله چه ديدي؟

فومود: سگاني را ديدم که به من حمله مي کردند تا مرا پاره پاره کنند، و در ميان آنها سگي دو رنگ را ديدم که نسبت به من از ديگر سگان وحشي تر و خون آشام تر بود! گمان مي کنم آن که مرا خواهد کشت مردي باشد ابرص! و در دنباله ي اين خواب، جدم


رسول خدا صلي الله عليه و اله و سلم را ديدم که تعدادي از اصحابش همراه او بودند و به من فرمود: فرزندم! تو شهيد آل محمدي و اهل آسمانها و کروبيان عالم بالا از مژده ي آمدنت شادي مي کنند و امشب بهنگام افطار [1] نزد من خواهي بود، شتاب کن و کار را به تأخير مينداز! اين فرشته اي است که از آسمان فرود آمده است تا خون تو را گرفته و در شيشه ي سبز رنگي قرار دهد.

ياران من! اين خواب گوياي آن است که اجل نزديک و بي ترديد هنگام رحيل و کوچ از اين جهان فاني فرارسيده است [2] .