اي مردم! معاويه بنده اي از بندگان خدا بود که خدا او را نعمت داد سپس جان او را گرفت، و او از آيندگان به مراتب بهتر و از گذشتگان پايين تر بود، من قصد ندارم که


پدرم را از صفات زشت تزکيه کنم زيرا خدا به احوال او داناتر است! اگر او را بيامرزد، به رحمتش با او رفتار کرده؛ و اگر او را کيفر دهد، به سبب گناهانش خواهد بود، و من اينک پس از پدرم زمام امور مسلمين را در دست گرفته ام و اراده ي خداوند بر هر چه تعلق پذيرد همان خواهد شد! اگر پدرم معاويه شما را به جنگهاي درياي گسيل داشت، بدانيد که من چنين کاري نخواهم کرد، و اگر هم او شمارا در زمستان به کشور روم براي ستيز با دشمن فرستاد، از من چيزي نخواهيد ديد، و اگر پدرم سه نوبت در سال به شما اکرام مي کرد و شما را از اموال دنيا بهره مند مي کرد، من تمامي آن اکرامها را يکجا در حق شما انجام خواهم داد! [1] .

البته اين وعده ها بخاطر آن بود که دلها را نسبت به خود نرم کند و از مخالفت امت اسلامي در امان باشد.

يزيد در ماه رجب سال 60 هجري بر اريکه ي قدرت تکيه زد و مادر او ميسون بنت بحدل کلبي [2] است. [3]