بعد از اين ملاقات، عمر بن سعد به لشکرگاه خود بازگشت و به عبيدالله بن زياد طي نامه اي نوشت: خدا آتش فتنه را بنشانيد و مردم را بر يک سخن و رأي متحد کرد! اين حسين است که مي گويد يا به همان مکان که از آنجا آمده، بازگردد، يا به يکي از مرزهاي کشور اسلامي برود و همانند يکي از مسلمانان زندگي کند، و يا اينکه به شام رفته تا هر چه يزيد خواهد درباره ي او انجام دهد!! و خشنودي و صلاح امت در همين است [1] !