وداع العقيق
امام عليه السلام روز شنبه- دوازدهم ذيحجه- به «وادي عقيق» [1] رسيدند.در اين منزل،
عون و محمد فرزندان عبدالله بن جعفر طيار به خدمت امام رسيدند و با خود نامه اي از پدرشان براي امام آورده بودند که در آن درخواست شده بود که آن حضرت از رفتن به کوفه منصرف شده و به مکه باز گردد، و همزمان با نوشتن نامه، عبدالله بن جعفر نزد عمرو بن سعيد- حاکم مکه- رفت و براي امام حسين عليه السلام امان گرفت و آن را به همراه نامه اي توسط برادر عمرو بن سعيد به خدمت امام عليه السلام فرستاد و خواجه عبدالله نيز آمد و امام حسين عليه السلام را در «ذات عرق» ملاقات نمود و امان نامه را براي امام قرائت کرد.امام عليه السلام از مراجعت به مکه امتناع ورزيده و فرمود: رسول خدا را در خواب ديدم که مرا فرمان داد تا به حرکت خود ادامه دهم و من چيزي را که رسول خدا فرمان داده است، انجام خواهم داد.
امام، جواب نامه ي عمرو بن سعيد رانوشته و عبدالله بن جعفر به همراه يحيي بن سعيد از امام جدا گرديده در حالي که دو فرزند عبدالله نزد امام عليه السلام ماندند، و به فرزندان خود سفارش کرد تا در ملازمت امام باشند ولي خود عذرخواهي نموده و بازگشت [2] .
پاورقي
[1] «عقيق»به مکانهاي مختلفي اطلاق ميشود، و مراد از وادي العقيق که امام در آنجا منزل نمودند، منزلي است که آن را وادي مبارک گفتهاند و اين وادي در ميانهي وادي در ميانهي وادي ذوالحليفه است ولي به مکه نزديکتر است و قسمتي از آن «ذات عرق» است که ميقات مردم عراق ميباشد. (معجم البلدان 139 /4).
[2] ابصار العين 39؛ الامام الحسين و اصحابه 64.