چون به وليد بن عتبه- امير مدينه- خبر رسيد که امام حسين بسوي عراق حرکت کرده است، نامه اي براي عبيدالله بن زياد به اين مضمون نوشت: اما بعد، حسين بسوي عراق حرکت کرده است و او فرزند فاطمه دختر رسول خدا است. اي پسر زياد! حذر کن از اينکه از ناحيه ي تو آسيبي به او برسد که بر خود و قبيله ات زيان وارد خواهي کرد، زياني که هيچ چيز و هيچکس نمي تواند مانع آن شود و تا دنيا باقي است هيچکس آن را فراموش نخواهد کرد.

ولي عبيدالله به نامه ي وليد اعتنايي نکرد [1] .