بازگشت

هر روز صبح به نيابت از امام زمان، زيارت عاشورا بخوان


مرحوم آية الله شيخ علي اکبر نهاوندي نقل مي کنند که سيد جليل، سيد احمد اصفهاني معروف به خوشنويس اين قضيه را برايم نوشته است:

در روز جمعه در مسجد سهله، در حجره اي نشسته بودم، ناگاه سيد بزرگوار و معممي وارد شد و به آنچه در زاويه ي حجره بود (يک فرش و تعدادي کتاب و ظرف) نظر کرد و فرمود: اينها حاجت دنياي تو را کفايت مي کند، تو هر روز صبح به نيابت امام زمان عليه السلام زيارت عاشورا بخوان، و به قدر کفايت، معيشت هر ماه خود را از من بگير که اصلا به احدي محتاج نباشي! و سپس قدري پول به من داد و فرمود: «اين براي يک ماه تو کفايت مي کند» و به طرف در مسجد رفتند.

من به زمين چسبيده بودم و زبانم بند آمده بود و هر چه خواستم سخن بگويم يا برخيزم، نتوانستم! تا اينکه آن سيد خارج شد. همين که بيرون رفت، گويا قيودي از آهن که بر من بود، باز شد، پس برخاستم و از مسجد خارج شدم و هر چه جستجو کردم، اثري از آن آقا نيافتم. [1] .


پاورقي

[1] العبقري الحسان ج 1، المسک الاذفر ص 113 سحاب رحمت ص 120.