بعد از اينكه معاويه حجر بن عدي را كه از شيعيان ناب امام علي عليه السلام بود، به شهادت رساند، به مكه رفت و امام حسين عليه السلام را آنجا ديد و گفت : اي ابا عبدالله ! آيا از آنچه بر سر حجر بن عدي و ياران و پيروانش و شيعيان پدرت آورديم ، با خبر شدي ؟ امام حسين عليه السلام وقتي از وقايع اتفاق افتاده پرسيد، معاويه گفت : ايشان را كشته و كفن كرده و نمازشان خوانديم .

سيدالشهداء عليه السلام خنده اي نمود و فرمود: ايشان دشمن تواند اي معاويه ! اگر ما پيروان ترا بكشيم ، بدون كفن و دفن و نماز، رهايشان مي كنيم ؛ خبر بدگويي تو درباره علي عليه السلام و تلاش تو در كينه توزي ما و عيبجويي تو از بني هاشم ، به من رسيد.

از اينرو در خود فرو رو و از خويش حق را، گرچه به زيانت باشد، جويا شو؛ بنابراين اگر نفس خويش را معيوبترين نفس ها نيافتي پس عيوب تو چه ناچيز و بي مقدار خواهد بود! و ما به تو ستم كرده ايم ! اي معاويه ! جز در كمان خويش زه مبند و جز به هدف هود تير ميانداز و سوي ما از نزديك تير ميفكن ؛ به خدا قسم بطور يقين تو درباره ما از كسي پيروي مي كني كه در اسلام سابقه اي نداشته و نفاقش تازه نبوده و به فخود فكر كان اجود الناس من اعطي من لا يرجوه .

(47) بي گمان بخشنده ترين مردم ، كسي است كه به افرادي عطا كند كه اميد پاداش و تلافي از آنها ندارد.