بازگشت

علي عليه السلام و زائر حسيني


((چون مرگ را دريابد، بعد از تجهيز و تكفين ، در نجف اشرف دفنم كنيد، شايد از بركت حضرت علي عليه السلام خداوند عالم گناهان گذشته را، بدان حضرت ببخشد)). اين را گفت و جان به حق تسليم كرد.

خويشان و اقوام او به وصيت او عمل نموده ، بعد از تجهيز نعش ، او را برداشته متوجّه نجف اشرف شدند.

خدام روضه شاه ولايت در آن شب حضرت علي عليه السلام را در خواب ديدند كه آن حضرت بر سر صندوق حاضر شد و جميع خادمان آستان ملائك پاسبان را طلبيده و فرمود:

((فردا صبح مردي فاسق را به اينجا خواهند آورد. مانع شويد و نگذاريد كه او را در نجف دفن كنند كه گناهان او از عدد ريگ صحراها و برگ درختان و قطرات باران بيشتر است )).

اين بفرمود و غائب شد. چون صبح شد جميع ملازمان آستان بر سر قبر اميرالمؤ منين عليه السلام حاضر شدند و خواب خود را به يكديگر بيان كردند. همه اين خواب را ديده بودند.

پس برخاستند و چوبها و سنگها به دست گرفته ، بيرون دروازه جمع شده ، همگي تا دير وقت به انتظار نشستند، ولي كسي پيدا نشد. از اين جهت برگشتند و متفكر بودند كه چرا اين واقعه به عمل نيامد.

از قضا آن جماعتي كه تابوت همراهشان بود، در آن شب راه را گم كرده به بيابان كربلاي معلي افتادند.

چون روز شد از آنجا راه نجف اشرف را پيش گرفته ، روانه شدند.

چون شب ديگر شد، باز حضرت شاه ولايت را در خواب ديدند كه خدام را طلبيده ، فرمودند ((چون صبح شود همه بيرون رويد و آن تابوتي كه شب پيش شما را به ممانعت او امر كرده بودم ، با اعزاز و اكرام هر چه تمامتر بياوريد و ساعتي در روضه من بگذرانيد.

بعد از آن او را در بهترين جا دفن كنيد.)) خدام از شنيدن اين دو سخن منافي بسيار متعجب بودند.

از اين جهت به شاه ولايت عرض كردند: ((اي پادشاه دين و دنيا! ديشب ما را منع فرمودي و امشب به خلاف آن در كمال شفقت و مهرباني امر فرموديد، در اين چه سرّي است ؟))

حضرت فرمود: ((شب گذشته آن جماعت راه را گم كرده ، به دشت كربلا افتادند؛ باد، خاك كربلا را در تابوت آن مرد افشاند؛ از بركت خاك كربلا و از براي خاطر فرزندم حسين عليه السلام خداوند از جميع تقصيرات او درگذشت و بر او رحمت كرد)).

پس خادمان همگي بيدار شدند و از شهر بيرون رفتند.

بعد از ساعتي تابوت آن مرد را آوردند و پس از تعظيم تمام ، آن را به روضه مقدس اميرالمؤ منين عليه السلام حاضر كردند و صورت واقعه را آن طور كه اتفاق افتاجماعت نقل نمودند. (51)


پاورقي

51- كرامات امام حسين ، مصطفي محمدي : ص 19