بازگشت

خوب شدن بيمار، پس از اداي نذر حضرت ابوالفضل


مرحوم آيت الله آقاي حاج سيد محمود مجتهدي سيستاني قدس سره (متوفي 16 رمضان سال 1414 هجري قمري) مي فرمود:

يکي از دوستان ما بشدت مريض شد، به گونه اي که چند ماه گويي در حال جان کندن بود و همه دوستان از اين امر ناراحت بودند. پيرمردي بود که گاهي براي ما خبرهايي مي آورد، از او علت اين وضع را استفسار نمودم. پيرمرد گفت: اين شخص گوسفندي را براي حضرت ابوالفضل عليه السلام نذر کرده و سپس فراموش کرده است و بايد آن را انجام دهد؛ اگر به نذرش عمل کند، خوب مي شود.

اين قضيه را به برادر آن شخص گفتم. او گفت: شما مي دانيد که برادرم همه ي زندگي اش را در راه خاندان عصمت و طهارت عليه السلام خرج کرده است. گفتم: به هر حال اين کار بايد بشود! اگر براي سلامتي و بهبودي برادرتان ارج قائليد، بايد اين کار را انجام دهيد.

بالاخره او قانع شد و از منزل ما رفت. وقتي که گوسفندي خريد و به منزل برادرش برد تا در آنجا ذبح کند، مشاهده کرد که برادرش نشسته است و مشغول غذا خوردن است!

معلوم شد که وقتي او گوسفند را خريداري کرده است، در همان لحظه بيمار بلند شده است و پس از گذشت چندين ماه، براي اولين بار سر سفره ي غذا نشسته ومشغول
غذا خوردن شده است! [1] .


پاورقي

[1] چهره‏ي درخشان، ج 1، ص 492.