خداوند تبارك و تعالي فرمود: اي موسي هر كس از من در خواست آمرزش و بخشش كند من او را مي بخشم و مورد عفو خود قرار ميدهم ، مگر قاتلين حسين (ع ).

حضرت موسي (ع ) عرض كرد: پروردگارا اين حسين كيست ؟!

خداوند متعال فرمود:

همان كسي است كه در كوه طور ذكري از او شنيدي . عرضكرد: قاتلين او چه كساني هستند؟! خداوند متعال فرمود:

گروهي از طاغيان و ظالمان امت جدش در زمين كربلا او را مي كشند و اسب او ناله مي كند و فرياد مي زند الظليمة الظليمة من امة قتلت ابن بنت نبيها (فرياد، فرياد، از امتي كه پسر دختر پيامبرشان را كشتند.) پس بدن او بدون غسل و كفن برروي ريگها مي گذارند و اموال او را بغارت ميبرند و اهل و عيال او را به اسيري مي برند و يار و ياورانش را مي كشند و سرمقدسش را با سر ياورانش بر روي نيزه مي گذارند و مي گردانند.

اي موسي ؛ اطفال كوچكش از تشنگي ميميرند و پوست بدن بزرگانشان از تشنه گي جمع مي شود، هر چه استغاثه و امان مي خواهند كسي آنها را ياري نمي كند و امان نمي دهد.

حضرت موسي (ع ) گريه كرد و عرضكرد؛ اي پروردگارا چه عذابي براي قاتلين او هست .

خداوند متعال فرمود: عذابي كه اهل آتش از شدت آن عذاب بآتش پناه ميبرند رحمت من و شفاعت جدش بآنها نخواهد رسيد و اگر براي كرامت و بزرگواري آن حضرت نبود من همه آنها را بزمين فرو مي بردم .

حضرت موسي (ع ) فرمود ؛ پروردگا را از آنها و كسانيكه راضي بكار آنها باشند بيزارم .

خداوند متعال فرمود:

من براي تابعين آن حضرت رحمت قرار دادم .

و بدان : هركس كه بر او گريه كند و يا ديگري را بگرياند يا خآورد، بدن او را بر آتش حرام ميگردانم . (23)