ابن حبّان، ابو يعلي، ابن عساکر، ابن سعيد، محب طبري، شبلنجي، و صبّان از جابر انصاري روايت کرده اند که گفت:

سمعت رسول الله ـ صلي الله عليه وآله وسلّم ـ يقول:«من احب (او و من سَرَّهُ) اَنْ يَنْظُرَ اِلي سَيِّدِ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْيَنظُرْ اِلي هذا».

و به اين لفظ هم از جابر روايت شده که، فرمود:

«مَنْ سَرَّهُ اَنْ يَنْظُرَ اِلي رَجُلٍ مِنْ اَهْلِ الْجَنَّةِ وَ فَي لَفْظٍ اِلي سَيَّدِ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْيَنْظُرْ اِلي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلي» [1] .

مضمون هر دو حديث اين است که: هر کس دوست مي دارد يا شادمان مي شود که به مردي از اهل بهشت يا سيّد جوانان اهل بهشت نگاه کند به حسين ـ عليه السّلام ـ نگاه کند.