بازگشت

شهادت سرور شهيدان


يکي از مصيبت هاي جانسوزي که به دست عده اي از ستمگران و ظالمان ، بعد ازرحلت رسول خدا (ص) بر اهل بيتش : وارد گرديد، شهادت مظلومانه امام حسين (ع) با اهل بيتش ، در سرزمين کربلا بود.

سلمي گويد: «دخلت ُ علي اُم سلمة وَهي تَبکي فقلت ما يُبکِيک ؟ قالت ْ: رأيت رسول الله (ص) ـ تعني في المنام ـ وعلي رأسه ِ وَلِحيتِه ِ التراب ُ. فقلت ُ: ما لک يا رسول الله؟ قال (ص): شهدت ُ قتل َ الحسين آنفاً».

«منزل ام سلمه رفتم که در حال گريه بود، گفتم : چرا گريه مي کني ؟ در جوابم فرمود:رسول خدا (ص) را در خواب ديدم که با محاسن خاک آلود بود، سؤال کردم اي رسول خدا چرا محاسن شما خاک آلود است ؟!

فرمود: «الان شاهد کشته شدن حسين بودم ».

هم چنين از ام سلمه نقل شده است که گفته : «کان النبي (ص) جالساً ذات يوم في بيتي فقال : لا يدخلن ّ علي ّ أحدٌ، فانتظرت فدخل الحسين فسمعت نشيج (صوت معه توجع و بکاء کما يرد الصبي بکاءه في صدره ) النبي يبکي اطلعت فإذاً الحسين في حجره أو إلي جنبه يمسح رأسه وهو يبکي ، فقلت والله! ما علمت به حتّي دخل فقال النبي (ص): إن ّ جبرائيل کان معنا في البيت فقال : أتُحبُّه ؟ فقلت : أمّا من أحب ّ الدنيا فَنَعِم .

فقال : «إن ّ اُمّتک ستقتل هذا بأرض ٍ يقال له کربلا، فتناول جبرائيل من ترابها فأراه النبي ، فلمّا اُحيط بالحسين حين قُتل قال : ما اسم هذه الارض ؟ قالوا: أرض کربلا. قال (ع) صدّق رسول الله (ص) أرض کرب و بلا.»

«روزي رسول خدا (ص) در خانه نشسته بود که فرمود: کسي نزد من نيايد! ام سلمه گفت : من در حال انتظار بودم که امام حسين (ع) نزد رسول خدا آمد، سپس شنيدم که پيامبر مانند بچه اي که گريه را در گلوي خود مي پيچد، گريه مي کند. آگاه شدم که پيامبرحسين را در دامان يا پهلوي خود نهاده و دست بر سر و صورت او مي کشد و گريه مي کند.سؤال کردم : به خدا قسم من از روزي که نزد شما آمده ام چنين حالتي را نديدم .رسول خدا (ص) فرمود: به درستي که جبرئيل در خانه نشسته بود و فرمود: اي رسول خدا!حسين را دوست داري ؟ گفتم : بلي . جبرئيل فرمود: به درستي که بعد از تو به زودي امتت او را در سرزميني به شهادت مي رسانند که کربلا نام دارد. سپس جبرئيل مقداري خاک برداشت و به پيامبر نشان داد. هنگامي که دشمن ، امام حسين (ع) را احاطه کرده بود، امام سؤال کرد که اين سرزمين چه نام دارد؟! اصحاب فرمودند: کربلا. امام حسين (ع) فرمود:جدم رسول خدا راست فرموده بود. اين زمين ، پر مشقّت و پر بلاست .