بازگشت

شهادت امام حسين


بعد از ظهر عاشورا ياران حسين که همه از اهل بيت بودند همگي به شهادت مي رسند. حتي کودک چند ماهه (شش ماهه) حضرت، عبد الله رضيع معروف به علي اصغر در هنگام وداع حسين با وي در کنار خيمه ها به شهادت مي رسد. هفت تن از برادران امام به شهادت مي رسند.

يادگاران حسين مجتبي نوجوان به نام هاي قاسم (13 ساله) و عبد الله (احتمالا ده ساله) نيز ابوبکر در دفاع از حرم رسول الله (ص) به شهادت مي رسند.

عباس با با سه برادرش به شهادت مي رسند، فرزندان عبد الله بن جعفر به شهادت مي رسند، چهار تن از برادران مسلم به شهادت مي رسند، فرزند برومند امام، علي اکبر به شهادت مي رسد. امام تنهاي تنها مي ماند.

فريادهاي هل من مغيث، هل من ذاب حضرت فضاي صحراي طف را عطر اگين مي کند. اينک حسين سفارش ها و اموزه هاي خويش را بر همراهان و آناني که زنده خواهند بود نموده به خصوص به همسر و خواهران و ديگر زنان توصيه نموده که در مرگ حسين و يارانش شکيبا باشند.

و براي حراست از کودکان خردسال حضرت نموده که در خيمه ها باقي بمانند و در هيچ صورتي بيرون نيايند. و زينب که سترگ و پايداري را درس ‍ مي اموزد، اينک در چنين شرايط داغدار و مصيبت بار مسووليت بس ‍ سنگين را متحمل مي شود. بايد داغ ياران و داغ عزيزان و عزيزتر از عزيزان حسين را تحمل کند. بايد يتيم داري نمايد و بايد از حرم اهل بيت و کودکان حسين و ساير شهدا مراقبت نمايد. و بايد پيام و رسالت آنان را به آيندگان پيام رساني نمايند.

اينک درندگاني به صورت انسان فرزند زهرا را محاصره نموده و هر گونه مهلت را از او گرفته اند. بعد از چندين ساعت درگيري تمام ياران وي را به شهادت رسانده اند. حسين عليه السلام که از حمله هاي دشمن زخم هاي فراوان بر جان خريده است. اينک آخرين لحظه هاي خويش را سپري مي نمايد. در اثر جراحات و اسيب هاي، بدن ضعيف شده و ديگر توان مقاومت ندارد.

از جانبي حلقه محاصره همواره تنگ تر مي شود و با اين که فرزند فاطمه ناتوان و تنها مانده از هيبت وي رو به صفتاهنوز در هراسند. و کسي جرات نمي کند به حضرتش نزديک شود. به همين جهت تهاجمي حمله ور شده خاک کربلا را با خون عزيز فاطمه گلگون مي سازند.