بازگشت

صفت خاص، ممتاز و اجر ويژه و عجيبي که به واسطه زيارت حسين به دست مي آيد


و آن چنان اهميتي دارد که شايسته است به طور مستقل مورد اشاره قرار گيرد.

الف: اين مطلب در يک روايت با اسناد معتبر آمده است و شيخ صدوق، سيدبن طاووس، کفعمي و مؤ لف کتاب المزارالکبير آن را نقل کرده اند و حاصل آن اين است که زيارت حسين عليه السلام اعمال حسنه و داراي اجري است که از هنگام قصد زيارت آن حضرت تا روزي که در صور دميده مي شود، مشمول ثبت در درگاه الهي مي شود؛ اين کار از جمله اعمال صالحه و مستمر است و عالي ترين نوع باقيات صالحات مي باشد. علاوه بر اينها، براي زائر حسين عليه السلام حتي نسبت به فرشته مأمور قبض روح، صفات خاصي حاصل مي شود. و از اموري که موجب شگفتي عقل مي شود، اين است که، اين کار داراي 16 فضيلت ويژه است که هر يک از اين فضيلت ها از صد فضيلت برتر است. يکي از اين فضيلت ها اعطاي نصيب و بهره از رحمت خداوند در هر کلمه اي از زيارتي است که درباره اوست؛ با همه اينها، عجيب است، که اين همه، تنها مقداري از اجر و ثواب زيارت است. در روايت شريف از امام صادق عليه السلام است که از مفضل يا جابر جعفي سؤال فرمود: فاصله ميان تو و قبر امام حسين عليه السلام چه مقدار است؟ جواب مي دهد: پدر و مادرم فداي شما بشوند، يک روز، يا چند روز ديگر. امام فرمود: پس او را زيارت مي کني؟ جواب داد، بله. امام فرمود: مي خواهم به تو بشارت بدهم و تو را به مقداري از ثواب اين کار، خوشحال کنم. آنگاه امام فرمود: هر يک از شما که توشه بردارد و خود را براي زيارت آن حضرت مهيا کند، اهل آسمان به او مي پيوندند و چون از در خانه اش سواره يا پياده بيرون آيد، خداوند چهار هزار ملک از ملائکه آسمان را مأمور مي کند تا به او درود صلوات بفرستند تا به قبر حسين عليه السلام برسد. اي مفضل! چون بر سر قبر حسين بن علي عليهماالسلام آمدي، نزديک در بايست و اين جملات را بگو که هر کلمه آن بهره و نصيبي از رحمت خدا به تو مي رسد. اين کلمات چنين است: السلام عليک يا وارث آدم صفوة الله، السلام عليک يا وارث نوح نبي الله، السلام عليک يا وارث ابراهيم خليل الله، اسلام عليک يا وارث موسي کليم الله، السلام عليک يا وارث عيسي روح الله، السلام عليک يا وارث محمد حبيب الله صلي الله عليه و آله، السلام عليک يا وارث وصي رسول الله، السلام عليک ايها الشهيد الصديق، السلام عليک ايها الوصي البار التقي، السلام عليک و علي الارواح التي حلت بفنائک و اناخت برحلک، السلام علي الملائکه المحدقين بک، اشهد انک قداقمت الصلوة و اتيت الزکوة و امرت بالمعروف و نهيت عن المنکر و عبدت الله مخلصا حتي اتيک اليقين. السلام عليک و رحمة الله و برکاته

سپس حرکت کن، که ثواب هر قدمي که بر مي داري و مي گذاري، مانند ثواب کسي است که در راه خدا به خون خودش آغشته شده است؛ سپس ‍ قبر مبارک را با دست لمس کن و بگو السلام عليک يا حجة الله في سمائه و ارضه، بعد، نماز به جا آور، که ثواب هر رکعت آن مانند ثواب کسي است که هزار حج و عمره به جا آورده و هزار بنده آزاد کرده و هزار بار در رکاب پيامبر مرسلي، در راه خدا جهاد کرده باشد.

و چون از کنار قبر حسين عليه السلام بازگشتي، منادي پيامي به تو مي دهد که اگر سخن را مي شنيدي تمام عمرت را در کنار قبر حسين عليه السلام مي ماندي او مي گويد: خوشا به حالت اي بنده! بهره مند شدي و نجات يافتي، تمام گناهان تو آمرزيده شد؛ پس کار و تلاش را از سر آغاز کن. و اگر اين شخص در همان سال از دنيا برود، خداوند متولي قبض روح او است و تا زماني که به خانه اش برسد، ملائکه پيشاپيش او حرکت مي کنند و برايش ‍ طلب استغفار مي نمايند و بر او درود و صلوات مي فرستند. آنگاه ملائکه مي گويند: اي خدا! اين بنده توست، او به زيارت فرزند دختر پيامبرت آمده و اينک به خانه اش بازگشته است، ما به کجا برويم؟ از جانب خدا ندا مي رسد: اي ملائکه من! بر در خانه بنده من بايستيد. اين فرشتگان همچنان بر در خانه او هستند تا روزي که اين شخص از دنيا برود و چون وفات يابد، در مراسم تشييع جنازه، غسل و کفن و نماز بر او حاضر مي شوند و مي گويند: خدايا! به ما مأموريت دادي بر در خانه بنده ات بايستيم، اينک او از دنيا رفته است، ما به کجا برويم؟ به آنها ندا مي رسد: اي ملائکه من! بر سر قبر بنده من بايستيد و مرا تسبيح و تقديس کنيد و تا روز قيامت اين کار را جزء حسنات او بنويسيد.

ب: صفت خاص

بنا به مقتضاي اخبار، آن صفت خاصي که براي زائر قبر حسين عليه السلام حاصل مي شود و شايسته است که به طور مستقل مورد اشاره قرار گيرد، اين است که هر کس حسين عليه السلام را زيارت کند، خداوند را در عرش ‍ زيارت کرده است.

اين مطلب کنايه از نهايت قرب به خداوند و ارتقاي درجه کمال است. بالاتر از اين، صفت ديگري وجود دارد و آن اين است که شخص زائر به واسطه زيارت قبر حسين عليه السلام، زيارت پروردگار را درک مي کند.

اين موضوع کنايه از آن است که شخص، مورد افاضه خاص از رحمت خدا واقع مي شود. پس هر کس آن را درک کند، امکان ندارد از آن محروم گردد و تصور نمي رود که بهره اي از آن نصيبش نشود.

چون اين دو صفت با هم فراهم آيند، شخص زائر آنچنان مشمول رحمت الهي قرار مي گيرد که بيش از آن امکان ندارد.

در روايت ديگري آمده است که هر کس مي خواهد روز قيامت به خدا بنگرد، قبر امام حسين عليه السلام را زياد زيارت کند.

اينها ثلث عبارات زيارت خدا و زيارت با خدا و نظر به خدا است و منظور، نهايت درجات قرب و ترقي است که براي مخلوق قابل تصور است؛ به همين خاطر اين صفت در باب مستقلي آورده شد، چرا که با تمام قضايا برابري مي کند و بر آنها برتري دارد.