که داراي يازده ويژگي به شرح زير است:

1 - جامع بودن

حکمت بالغه خداوند سبحان چنين اقتضا مي کند که بندگانش مکلف به اعمالي، بويژه واجبات و مستحبات بشوند که هر يک در رسيدن به تقرب به او داراي آثار خاصي هستند. مانند خواص غذاها براي بدن ها، به گونه اي که يکي از آنها، ما را از ديگري بي نياز نمي کند و لذا يکي از محققين يادآور شده است که شايسته نيست انسان افضل عبادات مستحب را طلب کند و به آن اکتفا نمايد، چرا که ديگر خصوصيات از دست مي رود.

اما اين اطاعت يعني زيارت امام حسين اين خصوصيت را دارد که خواص ‍ همه عبادت هاي واجب، مستحب، عبادت هاي قولي و فعلي، بدني و قلبي در آن جمع است، هر چند که تکليف واجبات از انسان ساقط نمي شود، زيرا که آن امر ديگري است.

اما نماز

نماز که ستون دين و افضل اعمال است، دستيابي به آن از دو طريق ميسر مي باشد؛ اول؛ با زيارت آن حضرت و اقامه نماز در کنار قبر ايشان اجر و پاداش نماز بلکه چندين برابر آن تا بي نهايت، به دست مي آيد.

دوم؛ با زيارت قبر آن حضرت ثواب نماز هفتاد هزار ملائکه، که نماز هر يک از آنها معادل نماز هزار هزار آدميان است، به دست مي آيد. آن طور که در روايات آمده، ملائکه در کنار قبر حسين عليه السلام، نماز مي خوانند و ثواب نماز آنها به زائران آن حضرت اختصاص دارد.

اما زکات

آن طور که در روايت آمده، هر بار زيارت قبر آن حضرت، ثواب هزار زکات مقبول درگاه خداوند را دارد.

اما حج

حج که افضل اعمال، حتي برتر از نماز است - چرا که در آن نماز هم هست - در مقايسه با زيارت حسين عليه السلام، نقل شده که زيارت قبر آن حضرت، معادل يک عمره و همچنين آمده است که معادل، يک، دو، ده، بيست، بيست و دو، هشتاد، صد و همچنين سوي قبر آن حضرت برداشته شود معادل يک حج و برداشتن هر قدمي معادل يک عمره است.

در روايت بشيرالدهان در زيارت عرفه است که هر کس از شما در کنار فرات غسل کند بعد به زيارت قبر حسين عليه السلام بيايد و آگاه به حق آن حضرت باشد، هر قدمي که بر مي دارد و مي گذارد، خداوند در قبال آن ثواب صد حج مقبول و صد عمره مبرور را به او مي بخشد. در برخي از روايت ها به اين ميزان افزوده شده و اين حج در رکاب پيامبر خدا صلي الله عليه و آله قلمداد شده است. در بعضي از روايت ها هم آمده که ثواب زيارت قبر آن حضرت معادل ثواب حج با رسول خدا صلي الله عليه و آله و حجي است که قبول درگاه حق واقع شده و زاکيه است. در برخي از روايت ها نيز ثواب 50 حج با رسول خدا و در برخي ديگر ثواب صد حج در رکاب آن حضرت را ذکر کرده اند.

حتي بالاتر از اينها، به ميزان ثواب زيارت قبر آن حضرت تا آنجا افزوده اند که باعث تعجب است و آن اين که ثواب زيارت قبر آن حضرت مانند ثواب حجي است که خود پيامبر خدا صلي الله عليه و آله به جا آورده باشند، نه اينکه انسان در رکاب او حج به جا آورده باشد، و نه يک حج پيامبر، بلکه بيشتر؛ که اين مطلب در روايت عايشه آمده است و ما قبلا آن را ذکر کرديم. در آخر آن روايت آمده است که پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: هر کس ‍ حسين را زيارت کند خداوند نود حج از حج هاي من با عمره هايش را براي او مقرر مي گرداند. و اين اختلاف در پاداش مربوط به اختلاف در مراتب و درجات زائران آن حضرت، بر حسب قدرت ايمان و درجات معرفت آنها به خداوند و به حق پيامبر و اهل بيت آن حضرت و مخصوصا به حق حسين عليه السلام و به مقدار يقين به فضيلت و خصايص آن حضرت است.

که يکي از خصوصيات آن حضرت اين فرمايش پيامبر خداست که من از حسينم که از آن وجوهي منشعب مي شود و از جمله، اين مطلب که شايد علت آنکه زيارت آن حضرت معادل حج پيامبر است اين باشد که وقتي زائر، به شوق آن حضرت و به عشق او و پيامبر خدا صلي الله عليه و آله رو به سوي آن حضرت مي آورد، حج بيت حقيقي خدا را با قلبي متناسب با قلب پيامبر صلي الله عليه و آله در عشق به او، به جا مي آورد و به اين خاطر با او مرتبط مي شود.

و هنگامي که زائر در کنار قبر آن حضرت حاضر مي شود و يا قلب خود را از سرزميني دور متوجه او مي نمايد و به خاطر مصيبت هايي که بر آن حضرت رفت، او را با قلبي شکسته زيارت مي کند، گويي با قلب پيامبر صلي الله عليه و آله، قصد آن حضرت را کرده است.

وقتي زائر آن حضرت اين مطلب را به خاطر آورد که پيامبر خدا آنگاه که در حال سجده بودند و حسين عليه السلام بر پشتشان سوار بود، مايل نبودند حتي با ملايمت و مهرباني او را بر زمين بگذارند، اما در عين حال تصور کند که در کربلا چگونه بر زمين افتاد و چگونه ابن وهب زناکار او را با نيزه مورد اصابت قرار داد، آنگاه با سلام بر او قلبش را به او عطا کند و ببخشد، قصد او مانند قصد پيامبر صلي الله عليه و آله درباره حسين عليه السلام است؛ و از آنجا که آن حضرت، بنابر فضيلتي، اعظم از بيت است، ثواب زيارت ايشان به نود حج - بسته به درجات ايمان و وقوف بر نود راز از اسرار مخصوص ‍ به پيامبر صلي الله عليه و آله - پيامبر مي رسد.

اما صدقه

بنا بر روايت صحيح، زيارت آن حضرت، ثواب هزار صدقه مقبول را دارد.

اما روزه

بنا بر حديث صحيح، زيارت آن حضرت، ثواب هزار روزه دار را دارد.

اما ياري رساندن در راه خدا

کسي که آن حضرت را زيارت کند، مانند کسي است که در راه خدا به هزار سوارکار مجهز و آماده حمله کرده است.

اما جنگ و جهاد

زيارت حسين عليه السلام، اجر هزار شهيد از شهداي بدر را دارد، بلکه به واسطه آن، ثواب به خون خود غلطيدن در راه خدا، به دست مي آيد.

اما آزاد کردن بنده

زيارت آن حضرت، ثواب آزاد کردن هزار بنده در راه خدا را دارد. در روايت وارد شده است که هر کس قبر حسين عليه السلام را پياده زيارت کند، خداوند براي هر قدمي که او بر مي دارد و مي گذارد، ثواب آزاد کردن يک بنده از فرزندان اسماعيل عليه السلام را مقرر داشته است.

اما ذکر و تسبيح

در روايت آمده است که خداوند از هر قطره عرق زائران حسين عليه السلام هفتاد هزار ملک خلق مي کند که خداوند را حمد و ستايش و تقديس ‍ مي کنند.

همچنين به واسطه زيارت حسين عليه السلام، زائر به ثواب ملائکه مقرب ذاکر خداوند نايل مي آيد.

اما صله رحم و احسان به اهل ايمان

زيارت حسين عليه السلام به جا آوردن صله رحم نسبت به پيامبر خدا صلي الله عليه و آله مي باشد، چرا که آن حضرت پدر حقيقي است و همچنين زيارت او، احسان به پيامبر، علي، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام است.

اما اطعام

هر گاه با اين گفته که سلام بر آن کسي که پيکر مطهرش در بيابان افتاد، حسين عليه السلام را زيارت کني، گويي که يتيم خويشاوندي يا فقير زمينگيري را در روز گرسنگي اطعام کرده اي. همچنين زيارت حسين عليه السلام چون سيراب کردن اهل بيت تشنه او و احسان به امامي است که زمينگير شد.

اما زيارت مؤمن

حسين سيدالمؤمنين است و زيارت او تحفه محبتي است که به ايشان اهداء مي شود و به منزله تعظيم و بزرگداشت ايشان است. با سلام بر حسين و اکرام آن حضرت ولو به مجلسي و تعظيمي، اجر و ثواب زيارت مؤمن به دست مي آيد.

اما قرض الحسنه

خداوند به کسي که به مؤمن مضطري قرض مي دهد، آن را قرض به خود ناميده است. و چون تو به امام مؤمنين، امام مضطر دور از وطن که مردم آن حضرت را از همه چيز بازداشتند، تا جايي که جسدش بر زمين باقي ماند، قرض مي دهي و قصد آن حضرت و زيارت او را کني، اين امر عظيم ترين قرض به خداوند است و من نمي دانم که خداوند او را چند برابر مي کند و آن اجر کريمي است که خداوند به خاطر اين قرض نيکو وعده آن را داده است، به چه ميزان مي رسد؟

اما عيادت مريض

عيادت مريض به قدري اهميت دارد که خداوند کسي که اين عمل را ترک کرده است، مورد عتاب قرار مي دهد و مي گويد: اي بنده من! من بيمار شدم، اما تو به عيادتم نيامدي؛ در حالي که زيارت حسين عليه السلام اگر به کنه آن بينديشي، عيادت از بيماري که به علت بيماري آن، تب يا سردرد نيست و براي تفقد از حال ايشان هم نيست؛ بلکه عيادت از مجروح تشنه لب و بالاتر از آن، عيادت از کسي است که اعضاي او را قطعه قطعه و بدنش ‍ را در هم کوبيده اند. حضرت زهراء سلام الله عليها همين مضمون را هنگام زيارت حسين عليه السلام و بر سر قبر او در رؤ ياي صحيح، ذکر کرده اند: اي چشم ها! اشک بريزيد و گريه کنيد، در کربلا بدني درهم شکسته، رها شده است. از او پرستاري نکردم در حالي که کشته شد، او مريض و بيمار نبود.

پس تو هر گاه به کنار قبر آن حضرت رفتي، قصد عيادت او را بنما، چرا که گويي از شهيدي پرستاري کرده اي و کسي را که بر زمين افتاده عيادت کرده اي. و هر گاه داخل روضه آن حضرت شدي، اين مسأله را در تأثيرات نگاه کردن به قبر شريف ايشان ملاحظه مي کني.

اما تشييع جنازه و کفن و دفن مؤمن

تشييع جنازه و کفن و دفن مؤمن، بويژه اگر غريب و تنها باشد، داراي فضيلتي است که به شمار نيايد، در حالي که زيارت امام حسين عليه السلام در کنار قبرشان، تشييع جنازه بر زمين افتاده و غسل و کفن نمودن آن بدن عريان و دفن نمودن آن در قلب است، بنابراين براي آن حضرت قبري باطني حاصل مي شود.

اما ادخال سرور در قلب مؤمن

اين مسأله از افضل اعمال است و حکمي است که به هنگام جميع اهوال به آن بشارت داده شده. از امام صادق عليه السلام در باب زيارت امام حسين عليه السلام آمده است که؛ اگر زائر حسين بداند که چه شادي و سروري را بر پيامبر خدا صلي الله عليه و آله، و اميرالمؤمنين و فاطمه و ائمه عليهم السلام و شهداي ما از اهل بيت وارد مي کند و به اين وسيله از دعاي آنها چه ثوابي در دنيا و آخرت به او باز مي گردد و چه چيزي در نزد خدا براي او ذخيره مي شود، بدون شک دوست دارد که روح از جسدش پرواز کند. يعني زائر به شوق رسيدن به آنچه که خداوند از کرامت خود براي او مهيا کرده است، روح از بدنش جدا مي شود.

و از جمله شگفتي ها اين است که با يک بار به زيارت حسين عليه السلام نايل شدن، ثواب زيارت هاي آن حضرت - بنا بر روايت صحيح از صفوان که بعدا خواهد آمد - تا روز قيامت حاصل مي شود.

2 - زائر حسين عليه السلام،

در هر حالتي از حالات خود، به فضيلتي نايل مي آيد و من حاصل آنها را از احاديث صحيح معتبر، در شانزده حالت جمع آوري کرده ام:

اول؛ وقتي شخص قصد زيارت او را کند؛ امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند در کنار قبر حسين عليه السلام ملائکه موکلي دارد، که چون قصد زيارت حسين را بنمايد، خداوند گناهان او را به آنها بدهد و چون گام بردارد، آن گناهان را محو و نابود سازد؛ و چون گام هاي بعدي را بر دارد، خداوند نيکي و حسناتش را براي او چند برابر کند و همچنان بر آن مي افزايد تا اينکه بهشت بر او واجب گردد و هنگامي که غسل کند و به زيارت او نايل شود، محمد صلي الله عليه و آله به او پيام مي دهد که اي وارد شونده بر خدا! تو را بشارت باد به همراهي من در بهشت، و علي عليه السلام خطاب به او مي گويد: من برآورده شدن حوايج تو را تضمين مي کنم و ملائکه از چپ و راست او را در بر دارند تا بر مي گردد.

دوم؛ چون شروع به آماده شدن براي زيارت کند، اهل آسمان امر او را بر عهده مي گيرند.

سوم؛ اگر براي آماده شدن هزينه کند، خداوند در مقابل هر درهمي که او هزينه کرده است، به اندازه کوه احد به او حسنات مي بخشد و چند برابر آنچه هزينه کرده است براي او جايگزين مي کند و بلايي را که مي بايست بر او نازل شود، از او باز مي گرداند. در روايت ابن سنان آمده است که به ازاي هر درهم، براي او هزار، هزار و هزار - تا ده بار شمرد - واجب مي شود. سپس فرمود: و رضاي خداوند براي او بهتر است و همچنين دعاي محمد صلي الله عليه و آله و دعاي اميرالمؤمنين و دعاي ائمه عليهم السلام براي او بهتر است.

چهارم؛ هر گاه زائر آن حضرت از خانه اش بيرون آيد، او را ششصد ملک در جهات شش گانه، مشايعت مي کنند.

پنجم؛ زائر حسين عليه السلام هر قدمي که بر مي دارد و پايش را روي هر چيزي مي گذارد، آن شي ء براي او دعا مي کند و در هر قدم هزار حسنه براي او نوشته مي شود.

ششم؛ آن طور که از امام صادق عليه السلام نقل شده است؛ چون آفتاب بر زائر حسين عليه السلام بتابد، گناهان او را ذوب مي کند، همان طور که آتش هيزم را مي بلعد.

هفتم؛ در مزارالکبير روايت شده است که اگر زائر حسين عليه السلام از شدت گرما و يا قحط خستگي عرق کند، از هر قطره عرق او هفتاد هزار ملک خلق مي شود که حمد و تسبيح خدا را مي گويند و براي زائران حسين عليه السلام تا روز قيامت طلب مغفرت مي کنند.

هشتم؛ زائر حسين عليه السلام وقتي به قصد زيارت در فرات غسل مي کند، گناهانش ريخته مي شود، سپس پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم خطاب به او مي فرمايد: اي وارد شونده بر خدا! تو را به همراهي من در بهشت بشارت باد. سپس اميرالمؤمنين عليه السلام خطاب به او مي گويد: من برآوردن حاجات تو و رفع بلا در دنيا و آخرت از تو تضمين مي کنم.

نهم؛ بعد از آنکه غسل کرد و به راه افتاد خداوند به هر قدمي که بر مي دارد و مي گذارد ثواب صد حج مقبول و صد عمره مبرور و صد غزوه در رکاب پيامبر مرسل، با دشمن ترين دشمنان او، براي او مقرر مي گرداند.

دهم؛ چون به کربلا نزديک شود، هزار صنف از ملائکه به استقبال او مي آيند که از اين بين، چهار هزار آنها فرشتگاني هستند که در روز عاشورا براي ياري امام آمدند، سپس مأمور شدند که در مجاورت قبر امام بمانند و يک گروه ديگر از آنها هفتاد هزار و گروه هاي ديگر تعداد ديگري هستند که تفصيل آن در عنوان مربوط به ملائک خواهد آمد.

يازدهم؛ زائر حسين عليه السلام، چون قبر او را زيارت کند، حسين عليه السلام به او نظر افکند و بر او دعا کند، سپس از جد و پدرش تقاضا نمايد که براي او طلب مغفرت کنند، آنگاه ملائکه براي او دعا مي کنند و بعد تمام پيامبران و رسولان براي او دعا مي نمايند و در پي آن براي او ثواب مجموع عبادت ها نوشته مي شود و بعد ملائکه با او مصافحه مي نمايند و سپس بر چهره او مهري از نور عرش مي زنند که بر آن اين جمله نقش بسته است: اين زائر قبر فرزند خاتم الانبياء صلي الله عليه و آله سيدالشهداء عليه السلام است

دوازدهم؛ وقتي به سوي خانواده اش باز گردد، گروه هايي از ملائکه، بويژه جبرئيل، ميکائيل و اسرافيل و همچنين 74 هزار ملک بخصوص دو فرشته او را مشايعت مي کنند و با او خداحافظي مي کنند و به او مي گويند: اي ولي خدا! تو آمرزيده شده اي، تو از حزب الله و حزب رسول الله صلي الله عليه و آله و حزب اهل بيت او هستي. به خدا سوگند هرگز آتش ‍ جهنم را به چشمت نمي بيني و آن هم تو را نمي بيند. سپس منادي ندا مي دهد: خوشا به حالت، پاک و پاکيزه شدي و بهشت گواراي تو باد.

سيزدهم؛ اگر يک سال يا دو سال بعد از آن بميرد، فرشتگان بر جنازه او حاضر شده و برايش طلب مغفرت مي کنند، سپس حسين عليه السلام به ديدارش مي آيد.

روايت شده است که آن حضرت فرمود: هر کس مرا زيارت کند، بعد از مرگش به ديدار او مي آيم؛ و ممکن است ديدار آن حضرت در همان ابتداي موت باشد يا هنگامي که در قبر گذاشته مي شود و يا در شب وحشت باشد.

پس اي کساني که در قبرها تنها و غريب هستيد و اي اهل تنهايي و وحشت، اي کساني که مي دانيد چون روح از بدنتان جدا شود، ديگر کسي رو در رو شما را ملاقات نمي کند، بلکه اگر به ديدارتان بيايند از شما فاصله مي گيرند، و اي کساني که مواجهه ميان شما و همه مردم قطع مي شود و ديگر آنها را نمي بينيد! اگر به زيارت حسين عليه السلام نايل شويد، آن حضرت در آن شرايط به سوي شما مي آيد و او را در مقابل خودتان مي بينيد و ايشان هم شما را مي بينند. بنابراين آيا احتمال مي دهي که بعد از ملاقات آن حضرت و سلام ايشان به تو، ديگر ترس و وحشت و غمي برايت باقي بماند؟ به تعداد دفعاتي که آن حضرت را زيارت مي کني و به ميزان شوق و اشتياق تو به زيارت ايشان، آن حضرت هم به ملاقات تو مي آيد و در آن حالت تنهايي و وحشت، با تو مونس و همدم مي شود.

چهاردهم؛ اگر زائر در راه زيارت از دنيا برود، از امام صادق عليه السلام نقل شده است که ملائکه او را تشييع مي کنند و براي او حنوط و لباسي از بهشت مي آورند و بر او نماز مي خوانند و بر روي کفنش، کفن مي پوشانند و زير پايش ريحان فرش مي کنند و براي او دري از بهشت به قبرش مي گشايند و روح و ريحان آن بر او وارد مي شود تا قيامت برپا گردد.

پانزدهم؛ از امام صادق عليه السلام روايت شده است که اگر زائر حسين عليه السلام در بين راه زنداني و يا مورد ضرب واقع شود، در مقابل هر روزي که زنداني شده و بر او غم وارد گرديده، برايش در روز قيامت خوشحالي است. از آن حضرت سؤال شد که اگر در راه بازگشت، بعد از آنکه زنداني شد، مورد ضرب هم واقع گرديد، چگونه مي شود؟ فرمود: در مقابل هر ضربه اي که بر او وارد مي شود، به او يک حوراء مي دهند و در مقابل هر درد و رنجي که بر او وارد شود، هزار هزار حسنه برايش مي نويسند و هزار هزار سيئه برايش مي نويسند و هزار هزار مرتبه به درجه او مي افزايند و شخص به مقامي مي رسد که با رسول خدا صلي الله عليه و آله هم صحبت مي شود. حتي از حساب فارغ مي گردد و حاملان عرش با او مصافحه مي کنند و به او مي گويند هر چه مي خواهي درخواست کن. آنگاه ضارب او را براي پس ‍ دادن حساب مي آورند، از او هيچ سؤالي نمي شود و چيزي براي او به حساب نمي آيد، او را مي گيرند و نزد ملکي مي برند و به او آبي از حميم و آبي از غسلين مي دهند و بر کوهي از آتش مي گذارند و به او مي گويند: بچش، اين همانم چيزي است که خودت پيش فرستادي و اين شخص ‍ همان کسي است که تو او را زدي، در حالي که او وارد شونده بر خدا و پيامبرش بود. آنگاه شخص مضروب را به باب جهنم مي آورند و به او مي گويند: نگاه کن و ضارب خود را و آنچه بر سرش آمده، ببين، آيا دلت آرام و خنک شد، به خاطر تو او را قصاص کرديم. آنگاه مضروب مي گويد: حمد و سپاس خدايي را که مرا در مورد فرزند فرزند رسول خدا ياري کرد.

شانزدهم؛ در حديثي از امام صادق عليه السلام روايت شده است که چون زائر در راه او کشته شود، به واسطه اول قطره خون او، تمام خطاهايش ‍ آمرزيده مي شود و طينت او که ملائکه از آن خلق شده اند، غسل داده مي شود تا اينکه خالص شود، اهل کفر مخلوط بوده، پاک مي گردد و قلبش ‍ را شست و شو مي دهند و شرح صدر پيدا مي کند و پر از ايمان مي گردد و در حالي خدا را ملاقات مي کند که از هر آنچه که بدن ها و قلب ها را ناخالص ‍ مي گرداند، خالص مي شود؛ و براي او شفاعت درباره اهل بيتش و هزار نفر از برادرانش را مقرر مي دارند و ملائکه به همراه جبرئيل و ملک الموت برايش مي آورند، قبرش را وسيع مي کنند و چراغ هايي در قبرش مي گذارند و برايش دري از بهشت مي گشايند و مدت 18 روز به سوي حظيرة القدس او را بالا مي برند و او همچنان در آن جايگاه در کنار اولياي خداست، تا اينکه نفحه اي بر او بوزد که هيچ چيز باقي نمي گذارد و چون نفحه دوم بشود و از قبرش بيرون آيد، اولين کساني که با او مصافحه مي کنند، پيامبر خدا صلي الله عليه و آله، اميرالمؤمنين عليه السلام و اوصياء او صلوات الله عليهم مي باشند و به او بشارت مي دهند و مي گويند: ملازم ما باش و او را بر حوض مي نشانند و از آن مي نوشد و هر کس را که دوست داشته باشد، سيراب مي کند.

3 - زائر آن حضرت به نحو خاصي از گناهان خالص مي شود. در نزديک به چهل حديث از احاديث صحيح معتبر آمده است که خداوند تمام گناهان زائر حسين عليه السلام را مي آمرزد. در احاديث ديگري آمده است که شخص به مانند روزي مي شود که از مادر متولد شده است و در بعضي از روايت ها آمده است که از گناهان پاک مي شود، همان طور که لباس کثيف در آب پاک مي شود. از شگفتي ها اين است که در روايتي آمده است همه اينها در همان قدم اول واقع مي شود و بعد در هر گامي که بر مي دارد، مورد تقديس و تکريم قرار مي گيرد تا به مرتبه اي مي رسد که خداوند او را مخاطب قرار داده و مي فرمايد: بنده من! از من درخواست کن تا به تو عطا کنم. در روايت ديگري آمده است که پس از نماز زيارت، فرشته اي نزد او مي آيد و به او مي گويد: پيامبر خدا صلي الله عليه و آله به تو سلام مي رساند و مي فرمايد گناهان تو بخشيده شد و تلاش و عمل را از سر آغاز کن.

4 - شخص زائر، به اين وسيله موجب رهايي و خلاص ديگران هم مي شود. در روايتي از سيف تمار به نقل از امام صادق عليه السلام وارد شده است که فرمود: زائر حسين عليه السلام در روز قيامت شفيع صد نفر مي شود که آتش جهنم بر همه آنها واجب شده است. در روايت هاي ديگر وارد شده است که به او گفته مي شود: دست هر کس را که دوست داري بگير و او را وارد بهشت کن.

5 - هر عملي سرانجام منقطع مي شود، اگر چه ثوابش باقي بماند، اما زيارت حسين عليه السلام - به جهت وقوع - تا روز قيامت متصل است و از زائر منقطع نمي شود.

شرح مطلب: صفوان از امام صادق عليه السلام روايت کرده است: هر گاه شخص به قصد زيارت قبر حسين عليه السلام از خانه اش خارج شود، هفتصد ملک از هر جهت او را مشايعت مي کنند، تا او را به ماءوايش ‍ برسانند؛ و چون حسين عليه السلام را زيارت کند، منادي خطاب به او مي گويد تو آمرزيده شدي و کار و تلاش را از سر آغاز کن، سپس همراه او برمي گردند و او را تا منزلش همراهي مي کنند و چون به منزلش وارد شود مي گويند، تو را به خدا مي سپاريم، آنها همچنان تا روز وفاتش او را زيارت مي کنند و سپس هر روز قبر حسين عليه السلام را زيارت مي کنند و ثواب اين زيارت نصيب آن شخص زائر مي شود.

6 - زائر به واسطه اين کار به اجر و ثوابي نايل مي شود که امکان وقوعش در غير اين صورت محال است، و آن عبارت است از به جا آوردن حج با رسول خدا صلي الله عليه و آله. و اين مطلب در روايت هاي متعددي آمده است که لطيف ترين آنها روايتي است از موسي بن قاسم خضري؛ او نقل کرده است که امام صادق عليه السلام در اوايل ولايت پدر بزرگوارشان امام باقر عليه السلام تشريف آوردند و در نجف منزل گزيدند و فرمودند: اي موسي! بر سر جاده بزرگ برو و آنجا بايست و مواظب باش، مردي از ناحيه قادسيه به سوي تو خواهد آمد، چون به تو نزديک شد، به او بگو در اينجا يکي از فرزندان پيامبر خدا صلي الله عليه و آله حضور دارد و تو را مي طلبد، او با تو خواهد آمد. رفتم و در راه ايستادم، هوا بسيار گرم بود، آن قدر ايستادم که نزديک بود از دستور سرپيچي کنم و باز گردم. ناگهان متوجه شدم که مردي سوار بر شتري، دارد مي آيد. او را زير نظر گرفتم تا به من نزديک شد، آنگاه به او گفتم: اي شخص! در اينجا يکي از فرزندان پيامبر خدا صلي الله عليه و آله تشريف دارند و تو را به حضور مي طلبند، ايشان شما را به من معرفي کرده است. گفت: به نزد ايشان برويم. آمديم تا اينکه شترش را در ناحيه نزديک به خيمه خواباند. آن عرب باديه نشين به پيش ايشان دعوت شد و وارد گرديد. من هم نزديک رفتم و به در خيمه رسيدم، سخن آنها را مي شنيدم، اما آنها را نمي ديدم.

امام صادق عليه السلام از او پرسيد: از کجا آمده اي؟ گفت: از نقطه دوري از يمن.

امام فرمود: از فلان منطقه هستي؟ جواب داد بله از همان جا هستم. امام پرسيد: فقط براي زيارت آمده اي و هيچ مقصود ديگري نداشتي؟ گفت: هيچ مقصودي نداشتم جز اينکه در کنار قبرش نماز بخوانم و او را زيارت کنم و بر او سلام و درود بفرستم و نزد خانواده ام بازگردم. امام صادق عليه السلام به او فرمود: در زيارت او چه چيزي را ملاحظه مي کني؟ گفت: برکت: در جان، خانواده، فرزند، اموال، معاش و برآورده شدن حوايج مان را ملاحظه مي کنم.

امام صادق عليه السلام فرمود: اي برادر يمني! دوست داري فضلي از فضلش بر تو بيفزايم؟ گفت: بر من بيفزا اي فرزند رسول خدا! امام فرمود: زيارت ابا عبدالله عليه السلام معادل حج مقبولي است که در رکاب پيامبر خدا به جا آورده شده باشد.

آن مرد از اين سخن تعجب کرد. امام فرمود: به خدا سوگند، بله معادل دو حج مبرور و مقبول با رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم است. آن مرد شگفت زده شد.

امام همچنان به تعداد افزود تا به سي حج رسيد و فرمود: برابر با سي حج مبرور مقبول در رکاب پيامبر خدا صلي الله عليه و آله است.

7 - زائر به واسطه زيارت حسين عليه السلام به ثوابي مي رسد که في نفسه وقوع آن غيرممکن است و آن اين است که حج تو، همان حج پيامبر خدا صلي الله عليه و آله وسلم باشد. اين موضوع در روايتي از عايشه وارد شده است و ما قبلا آن را يادآور شديم.

8 - خداوند سوگند ياد کرده است که هر کس او را زيارت کند، نااميدش ‍ نگرداند.

اين مطلب در روايتي از ابن محبوب از ابوجعفر، امام باقر عليه السلام آمده است که فرمود: حسين عليه السلام صاحب کربلا، مظلومانه، لب تشنه و با غم و غصه به شهادت رسيد، و خداوند عز و جل به نفس خود سوگند ياد کرده است که هر انسان غمزده، گناهکار، تشنه لب و بيماري که به سوي حسين عليه السلام بيايد و در کنار قبر او دعا کند و به واسطه حسين بن علي عليهماالسلام به خداوند عز و جل تقرب جويد، غم و اندوه او را بر طرف سازد، خواسته اش را برآورده کند، گناهانش را بيامرزد، به طول عمرش ‍ بيفزايد و به رزق و رويش گسترش دهد. اي صاحبان انديشه عبرت بگيريد!!

9- زيارت آن حضرت ويژگي خاصي دارد که نهايت آرزوي هر انساني است، و آن اين است که روايت شده، چون خدا زائر حسين را ملاحظه نمايد که شب زنده دار است و روز در رنج و زحمت مي باشد، به او نظري مي افکند که فردوس اعلي بر او واجب مي شود.

10 - زيارت آن حضرت داراي تأثيرات خاص است، از جمله اين که در روايت هاي متعدد آمده است که اين کار عمر را افزايش مي دهد و به رزق و روزي مي افزايد. در زيارت عرفه نيز آمده است که زيارت حسين عليه السلام موجب اطمينان در عقايد حقه و رفع شبهات مي شود که اين اثر از هر اثر ديگري که متوقف بر آن است، برتر و بالاتر است. همچنين زيارت آن حضرت بلاها و حوادث بد و مرگ هاي سوء را دفع مي کند. همچنين زيارت حسين عليه السلام موجب مي شود که شخص در زمره کساني واقع شود که پيامبر صلي الله عليه و آله ضمانت آنان را نموده است. در حدود پانزده حديث مطلبي به اين مضمون آمده است که: رسول خدا تضمين کرده است که هر کس حسين يا پدر يا برادر يا مادرش را زيارت کند، او را در قيامت ملاقات نمايد و او را از شدايد و امور هولناک آن روز نجات دهد.

11 - زيارت آن حضرت، برتر از زيارت امام حي و زنده است. به عنوان مثال اگر امام صادق عليه السلام در قيد حيات بود و تو به خدمت ايشان مي رسيدي و با او سخن مي گفتي و ايشان با تو سخن مي گفت، زيارت امام حسين عليه السلام در حال حاضر برتر از آن است. ابن ابي يعقوب نقل کرده است که چون به ديدار امام صادق عليه السلام رفتم به ايشان عرض کردم: شوق ديدار شما رنج و زحمت را بر من هموار کرد. امام فرمود: به خدا اشک نکن، به ديدار کسي که حق عظيم تري نسبت به من بر تو دارد، نرفته اي. (اين فرمايش ايشان که تو به ديدار کسي که حق عظيم تري نسبت به من بر تو دارد، نرفته اي، براي من سنگين تر بود از اينکه به خدا شک نکن.)

پرسيدم: چه کسي بر من حق عظيم تري از شما دارد؟ حسين بن علي عليهماالسلام. اگر به زيارت حسين عليه السلام نايل شدي، در کنار قبر ايشان دعا کن و رفع حاجت هايت را از خدا بخواه.

مطلب ديگر اينکه امام باقر عليه السلام به ديدار کساني که از زيارت قبر حسين عليه السلام باز مي گشتند، مي رفت. از حمران نقل شده است که گفت: قبر حسين عليه السلام را زيارت کردم و چون بازگشتم ابوجعفر عليه السلام به پيش من آمد، عمربن علي بن عبدالله بن علي نيز همراه ايشان بود. ابوجعفر عليه السلام فرمود: بشارت باد بر تو اي حمران! زيرا هر کس قبور شهداي آل محمد را به قصد قربت زيارت کند، تمام گناهانش ‍ آمرزيده مي شود و مانند روزي مي شود که از مادر متولد شده است.

از جمله لطايف فضائل زيارت آن حضرت نيز اين است که زائران آن حضرت هنگام ورود به بهشت داراي ويژگي خاصي هستند و مي بايست آنها چهل سال قبل از بهشت وارد آن شوند و همه چيز به زائر آن حضرت تبرک مي جويد و در نگاه به زائران آن حضرت اميد و آرزوي خير دارد.

از ديگر شگفتي هاي فضائل آن حضرت اين است که تمام فضيلت هاي اين کار براي مردم بيان نشده است. در روايت صحيح وارد شده است که اگر مردم مي دانستند زيارت حسين چه فضائلي دارد، از شوق ديدار جان مي دادند. و در روايت ديگري است که اگر مردم به فضيلت اين کار آگاه بودند از دورترين نقاط چهار دست و پا مي آمدند.