موير مي نويسد: «فاجعه کربلا نه تنها مقدرات خلافت ، بلکه مقدرات ممالک اسلامي را تعيين کرد. کيست که آن عزاداري پرشور و هيجان را ببيند و بداند که هر سال مسلمين کليه کشورهاي جهان چگونه از شام تا بامداد به سينه (عزاداري ) مي کوبند و با آهنگ موزون و محزون خود بي آنکه خسته شوند، مجنون وار فرياد مي زنند: حسين ،حسين ، حسين ، و حربه برنده و شمشير دو دمي را که سلسله بني اميه بدست دشمنان خود داده است ، تشخيص ندهد.»



باز محرم شد و لواي ماتم بپاست

ماتم سلطان عشق شهيد کرب و بلاست



به عرض خلد برين فرقه کروبيان

حلقه ماتم زده صاحب ماتم خداست



«سيد احمد دهکردي »

16ـ چارلز ديکنس

اين نويسنده انگليسي در قيام عاشورا هيچ گونه خواست مادي را دخيل ندانسته و فداکاري آن روز را صرفاً براي اسلام دانسته است .

«اگر منظور حسين (ع) جنگ در راه خواسته هاي دنيايي خود بود، من نمي فهمم چرا خواهران و کودکانش را همراه خود برد؟ پس عقل چنين حکم مي کند که او به خاطر اسلام فداکاري خويش را انجام داد.»



به قتلگاه اندر، جلوه عشاق بين

يکي جدا دست او، يکي سر از تن جداست



حسين (ع) لب تشنه شد شهيد در راه حق

به روز حشر و جزا هم خونبهاست



«سيد احمد دهکردي »