عَلَيکَ مِنَ الاُمورِ بِما يُؤَدّي

إلي سُنَنِ [1] السَّلامَةِ وَالخَلاصِ
وما تَرجُو النَّجاةَ بِهِ وَشيکاً

وفَوزاً يَومَ يُؤخَذُ بِالنَّواصي
فَلَستَ تَنالُ عَفوَ اللَّهِ إلّا

بِتَطهيرِ النُّفوسِ مِنَ المَعاصي
وبِرِّ المُؤمِنينَ بِکُلِّ رِفقٍ

ونُصحٍ لِلأَداني وَالأَقاصي
فَإِن تَرشُد [2] لِقَصدِ الخَيرِ تُفلِح

وإن تَعدِل فَما لَکَ عَن مَناصِ

* * *
بر تو باد انجام دادن کاري که منجر شود

به سلامتت و تو را رهايي بخشد

کاري که تو را تا آستان رهايي بياورد

و در روزي که موهاي پيشاني گرفته مي شود [و به دوزخ مي برند] ، تو را رستگار کند.

به آمرزش الهي نمي رسي

مگر با پاک کردن نفست از آلودگي گناهان

و نيز با نيکي کردن به مؤمنان و ملاطفت به آنها

و خيرخواهي براي دور و نزديک.

اگر ره به راه خير ببري، رستگار مي شوي

و اگر کج شوي، هيچ راه نجاتي براي تو نيست.