ابن اعثم گويد:

سحرگاهان امام حسين عليه السلام را خوابي مختصر ربود. چون بيدار شد فرمود: مي دانيد هم اينک در خواب چه ديدم؟ سگهايي را ديدم که بر من حمله آورده اند و مرا مي درند. در ميان آنها سگ خال خالي بود که بر من بيشتر حمله مي آورد. فکر مي کنم آنکه قاتل من است، مردي لک و پيس دار از اين گروه است. پس از آن جدم رسول خدا را ديدم که با گروهي از اصحاب خود بود و به من مي فرمود: پسرم! تو شهيد آل محمدي. آسمانيان و ملکوتيان مژده ي آمدنت را مي دهند. شبانگاه امشب مهمان ما خواهي بود. بشتاب و تأخير مکن. اينک اين فرشته ي توست که از آسمان فرود آمده تا خون تو را در شيشه اي سبز بگيرد. اين خوابي بود که ديدم. آن لحظه فرا رسيده و زمان کوچ از اين دنيا نزديک شده است و شکي در آن نيست. [1] .