با دو بازو
با دو بازو گفت: تا در اين تنيد
شاخ سرو و شاخ شمشاد منيد
ليک، بايد از دم تيغ خسان
شاخه ي مرجان شويد و ارغوان
تا نپردازيد از حالي به حال
کي مهيا ميشود سير کمال؟
اين قدر کوشيد تا آنکه مگر
پيشتر افتيد در ميدان ز سر
پيش دستي در جدال مشرکين
پيش افتادن بود در راه دين
صابر همداني