از آسمان، هلال محرم چو شد برون

رفت از دل زمين و زمان، طاقت و سکون
ماه نو آمد از شفق سرخ، آشکار

چون خنجر برهنه که افتد ز طشت خون
با پيکر خميده عيان گشت در سپهر

شکل هلال، چون رقم حرف حا و نون
بر لوح چرخ با قلم نور، اين دو حرف

ما را به نام پاک حسينست رهنمون

يعني که تا قيامت از آن ماجرا که رفت

رمزي بود نوشته بر اين چرخ نيلگون
در کربلا چو شد علم شاه دين بلند

گرديد رايت ستم و کفر، سرنگون
فرياد از آن ستم که به آل عبا رسيد

از شاميان ناکس و از کوفيان دون