نور دو چشم تر من اکبرم

سوک تو آتش زده بر پيکرم



تازه جوان ميوه باغ دلم

نعش ترا چون سوي خيمه برم



اي گل احمر علي

لاله پرپر علي



اکبرم اي نور دو چشم ترم

رفتي و شد خاک غزا بر سرم



نور دل و روشني محفلم

چشم براه تو بود خواهرم



اي گل احمر علي

لاله پرپر علي



اين دم آخر به من افکن نظر

ديده گشا و بنگر بر پدر



کز غم تو گشته چو خونين جگر

واي که شد فرق تو شق القمر



اي گل احمر علي

لاله پرپر علي



بعد تو باباي پريشان تو

ماند به جا و غم هجران تو



گو چه کند بعد تو با داغ تو

مادر غمديده نالان تو



اي گل احمر علي

لاله پرپر علي



راحت جان روح روانم علي

شبل نبي تازه جوانم علي



نور بصر قوت جانم علي

رفت زتن تاب و توانم علي



اي گل احمر علي

لاله پرپر علي