تــــــرديد، ايـــن تــلاطم انـــديشه، التـهاب

آشــفتگي، هـراس، دلي غــرق اضــطراب

امـا، چگـونه، مـي شود آيا، چرا، نه، كـي؟

صــدها سـؤال تب زده در حسـرت جـــواب

...

جــنگ است و نــابـرابـري و فـتني عطـش

يــــعني ســپاهـيان ســرابـــند گـــرد آب

يك سو فتاده مست درآغـوش شـب هوس

يك سـو تـمام روشـني و صــبح و آفـــتاب

درچشم اين سوار معماي مبهمي است

تـرديد و شـوق، وسعت تصميم و انتخاب

او تشـنه ي حـقيقت پنهــان نيـزه هاست

حراست چشمه اي كه فرومانده در سراب

ديــــگــر دم از غــــرور امــيري نمـــي زنــد

در شب سكوت خيمه نهان كرده الـتهاب

فـردا به كـوي عشـق پــناهـنده مي شود

مي سـوزد از حـرارت ايـن انـتخـاب نــاب!