زخم كهنه اي ست

زخم قبيله ي زمين

به كدامين قبيله مي مانم؟!

در كربلا مانده ست،

برگ هويتم

وقتي كه باد

- بر يال خوني خاك -

وزيد ورفت

برلب هاي مضطرب خاتون

به گل نشست پيام برادر...

و،

خيره ماند خاك ،

بر آوار كاخها

تكه زد آسمان ،

بر درنگ ثانيه ها

از كدامين قبيله مي آيم؟!

غريبانه شامي است ...

قوم شقاوت ،

برگيسوان سوگوارم

لاله آويختند

تا هميشه ي تاريخ!