در سوگ حضرت علي اكبر
رسم است هر که داغ جوان ديد، دوستان
رأفت برند حالت آن داغديده را
يک دوست، زير بازوي او گيرد از وفا
و آن يک، ز چهره پاک کند اشک ديده را
القصه هر کسي به طريقي ز روي مهر
تسکين دهد مصيبت بر وي رسيده را
آيا که داد تسليت خاطر حسين؟
چون ديد نعش اکبر در خون طپيده را
آيا که غمگساري و انده بري نمود
ليلاي داغديده و محنت کشيده را؟
بعد پسر، دل پدر آماج تير شد
آتش زدند لانه ي مرغ پريده را
ايرج ميرزا