آب از سرش گذشت و به درياي خـواب رفت

شيرين تر از عســل شد و در جـام ناب رفت

نجمـه دوباره غصـــه ي زخــــم جگــر گــرفت

از سينه اش چكيـده ي داغـــي مــذاب رفت

.....

با جلــوه اي شـبيه حسن،يوســف بهشت

نعلــين خود نبســته ولــي بـا شـــتاب رفت

در آسمان طــنيـــن صــداي فــرشـــتـــه ها

تا كـــوچـــه هاي غم زده ي اضـــــطـراب رفت

مـژده به قــلب نجمــه و زينــــب دهــد صبا

پايش به ســوي پنجــــره هاي ركــاب رفـت

از نعل هاي تـــازه ي بوســــه گرفــتـــــه اش

تا خـــيمــه ها شـــميم حضـــور گــلاب رفت

بــرخــــيز و درجمـاعت مغــرب ستـاره باش

با رفـــتنــت ز شهـــر بــــلا آفــتـــــاب رفــت