نهمي با نون مفتوحه و هاء ساکنه و ميم و يا و ضبط آن با فا (فهمي) غلط است.

سوار از کساني است که پيش از شروع جنگ، به خدمت امام (ع) آمد و در حمله ي نخستين جنگيد و مجروح شد و به زمين افتاد.

در الحدائق الورديه گفته است: «سوار جنگيد تا به زمين افتاد و او را پيش ابن سعد آوردند و دستور قتل او را داد با وساطت قومش نجات يافت و پس از شش ماه دار فاني را وادع کرد.»

برخي از مورخين گفته اند: تا هنگام مرگش، در اسارت باقي ماند و ميانجيگري قومش تنها در جلوگيري از قتلش مؤثر افتاد و عبارت موجود در قائميات آن را تأييد مي کند: سلام بر زخمي اسير شده سوار بن ابي عمير نهمي. البته مي توان اين عبارت را به اسير شدن او در اول امر، تفسير کرد.