جواب:
اوّلاً؛ مقام امامت منصبي است كه از طرف خداي متعال به افرادي واگذار مي شود كه از هر حيث كامل ترين افراد باشند و حضرت عبّاس ( عليه السلام ) با اينكه از نظر فضائل علمي و عملي و اخلاقي در مراحل فوق العاده عالي قرار داشت ولي بالاخره آن مقدار نبود كه به درجه امامت برسد و هيچگاه نمي توان گفت ( همانطور كه خود ايشان هم نگفته اند ) حضرت عبّاس در تمام كمالات هم دوش امام بوده اند بلكه اصلاً مقام فوق العاده ارجمند ايشان بواسطه اطاعت از دستورات الهي و به خصوص پشتيباني از امام وقت خود ( امام حسين ( عليه السلام ) بوده است .
و ثانياً تصديق داريد كه با بودن امام حسين ( عليه السلام ) ديگر معنا نداشت كه حضرت عبّاس امام باشد و بعد از امام حسين ( عليه السلام ) هم كه نبود تا ممكن باشد امام گردد .
در هر حال به عقيده شيعه امامها ( جانشينان پيغمبر ) فقط 12 نفرند كه به امر خدا پيغمبر در زمان خود آنان را تعيين نمود و در ضمن روايات فراواني به مردم گوشزد كرد .
|
