جواب:
برخي از نويسندگان نوشته ند اولين مجلس عزايي كه براي امام حسين ع برپاشد در زمان يزيد بن معاويه و در همان وقتي بود كه خانواده امام درشام بودند. آنان نوشته اند پس از شهادت امامع و واردشدن زنان خاندان آن حضرت بريزيد به عنوان اسير، يزيد به زنان خود دستور داد به ديدار اسرا بروند وبه امراو زنان آل ابوسفيان سه روز براي امام حسينع عزاداري كردند.1
اگر اين سخن درست باشد به علت تحولي است كه اسيران در شام بوجود آوردند و يزيد چاره اي جز اظهار ندامت نداشت ويا اينكه مي خواست خود را تبرعه كند و مسبب قتل امام و يارانش را ديگران معرفي كند.
بنابراين اگر اين حكايت درست باشد، اين عزاداري مخصوص، نخستين مراسمي است كه در ماتم امام حسين(ع) بر پا شده وبايد دراين واقعه مرثيه اي نيز به مناسبتسروده شده باشد.
امام سجاد(ع) و زينب كبري سلام الله عليها، پيام آوران دشت خون در مواقع گوناگون براي رسوا كردن وسرنگون ساختن جنايت پيشگان در محضر تاريخ وآگاها نيدن مردم ازهدف شهيدان حق و فضيلت د رمقاطع واماكن متعددي خطابه هاي فراواني ايراد كرده اند ومجالس عزاداري و مرثيه سرايي زيادي براي امام حسين(ع) و شهداي كربلا بر پا كرده اند.
امام باقر (ع) وامام صادق(ع)وامام كاظم(ع) و امام رضا(ع) نيز در دوران خودشان مجالس مرثيه خواني وعزاداري براي سيدالشهداء برپا كرده اند.2 وسلاطين آل بويه در قرن چهارم هجري هر سال يك هفته از فاجعه اهل بيت امام حسينع در كربلا ياد مي كردند. و درطي اين هفته دستههايي در كوچه ها به حال گريه راه مي افتادند.3
شيعيان راستين به پيروي از معنويات رهبران پاكباز و شهيد پرور خود پيوسته در بزرگداشت ياد شهيد، و معرفي هدف وي تا پاي جان كوشيده و در طول تاريخ خود با ياد شهيد در دامن مكتب خود شهيد پروريده است ودر اين راه تا پاي جان باختنيو خوندادن ايستادگي نموده است. از هر روز، عاشورا وازهر ماه، محرميساخته ودر هر سرزمين، كربلايي رزمگاهي وقتلگاهي وخون خانه اي ايجاد نموده است.
در طول تاريخ گرامي داشت عاشورا وياد شهيد وبيان هدف و معرفي آرمان شهيدان از راه تشكيل مجلس سوگواري، تعزيه خواني و... زنده و جاويدان مانده است.4
برادر عزيز و بزرگوار اين مختصري از تاريخچه عزاداري بود كه براي آگاهي كامل مي توانيد به منابع ارجاع شده مراجعه نماييد. ولي شناخت شخصيت عظيمي چون سيد الشهداء كه انقلابيون بزرگ دنيا همانند گاندي افتخار مي كنند راه او را مي روند در چند سطر وصفحه به هيچ وجه ا مكان پذير نيست، لذا توصيه مي كنيم كتابهايي كه درسؤالات گذشته درباره امام حسينع معرفي شد مطالعه نماييد ونيز مي توانيد از انبوه كتابهايي كه در مورد امام ع در همه كتابخانه هاي عمومي ومساجد موجوداست بهره مند شويد.
واما درپاسخ به قسمت انتهايي سؤال شما در مورد بخشش گناهان بايد عرض كنيم كه خداوند بزرگ فرموده است اگر انسان توبه كند همه گناهان او را مي بخشد بنابراين حضور در مجلس ابا عبدالله الحسين اگر با معرفت وشناخت واز روي آگاهي وشناختوبصيرت به اهداف وآرمانهاي امام باشد نه تنها گناهان را مي زدايد وقطرات اشك نه فقط غبارها و زنگارهاي غفلت وتباهي ومعصيت را مي زدايد بلكه نوري الهي درقلب گريه كننده وارد مي كند تا بسوي فلاح و رستگاري هدايت شود. لذا استاد شهيد مطهري در مقاله بسيار ارزنده وبي نظيري كه دربارة شهيد نگاشته اند در خصوص گريه اشارات قابل تعمقي دارند و گربه برشهيد را شركت در حماسه او وهماهنگي با روح شهيد مي دانند بنابراين اگر كسي درحماسه امام حسين عليه السلام مشاركت كند وبا روح الهي آن حضرت هماهنگ و همسو بشود نه تنها از آلودگي پاك خواهد شد بلكه نورانيت الهي ومعنوي خواهد يافت كه از گناه و معصيت نيز اجتناب ورزد.
(1) كامل مصطفي الشعبي،تشيع وتصرف،ترجمه عليرضا ذكاوتي قرار گزار(تهران، انتشارات امير كبير1374)،ص47،به نقل از سير العلام النبلاء،204/3 ،العقد الفريد 138/3
(2) جهت اطلاع بيشتر رك: رضواني علي اكبر، فلسفه شهادت(قم انتشارات هجرت)ص269ـ263ـ262
(3) رك : جمعي از خاورشناسان، تمدن ايراني،ترجمه دكتر عيسي بهنام 1346 وتشيع و تصوف ،ص40 و43
(4) فلسفه شهادت،ص262و238
شهيد مطهري،قيام وانقلاب مهدي به ضميمه مقاله شهيد (بخش دوم كتاب)
|
