جواب:
حضرت امام حسين (ع) بعد از شهادت مسلم بن عقيل از وضع كوفه مطلع شدند, ولي برنگشتند, زيرابراي بيعت گرفتن از مردم و تأسيس حكومت اسلامي در كوفه حركت نكرده بودند و هدف اساسي امام تأسيس حكومت نبود, تا با شنيدن شهادت مسلم و بيعت شكني در كوفه برگردند. هدف اساسي آن بزرگوار امر به معروف ونهي از منكر و قيام عليه دستگاه جبارِ متجاهر به فسق و فجور و در عين حال مدّعي و جانشيني رسول خدا6بود.حضرت حركت كرده بود تا به دنيا بفهماند كه يزيد و امثال او لياقت و شايستگي خلافت را ندارند.
امام بر خود واجب مي دانست عليه دستگاه قيام كند, هر چند قيام منتهي به شهادت او شود. امام 7مي دانست تاخود و ياران و خاندانش ـ حتي بچهء شيرخوارهء او ـ شربت شهادت را ننوشند, اسلام پا برجا نخواهد ماند و خدا ورسول و دين و آثار آن از ميان خواهند رفت .
امام براي شهادت حركت كرده بود. با اين حساب هيچ چيز نمي توانست مانع حركت حضرت به سمت كربلا شد,حتي شهادت مسلم و بي وفايي و عهد شكني مردم كوفه .
هرگاه دين دستخوش تصرف و تغيير و تبديل شده و شعاير آن از طرف معاندان از بين برود, واجب است مسلمانان به ياري دين برپاخاسته و خطرات را از آن دفع نمايند, حتي اگر منتهي به مرگشان شود.
واضح است حكومت مردي شرير و مشهور به فساد و ميگساري و سگ بازي و متجاهر به گناه و لهو لعب ماننديزيد براي اسلام بزرگ ترين خطر بوده و اگر بدون اعتراضي , زمان جلو مي رفت و از طرف كسي حكومت وي موردانكار قرار نمي گرفت , مفاسد آن جبران ناپذير و سبب محور آثار اسلام مي شد.
تكيه زدن چنين رجّاله اي بر مسند خلافت پيغمبر6افكار عمومي را متزلزل كرده و عقايد را منحرف مي ساخت و چه بسا كساني روي اين اصل كه با ديدن اعمال و حركات يزيد به ساحت قدس پيامبر6و برنامه هاي اسلام هم بدبين مي شدند. اگر شخصيتي مانندامام حسين 7بر او اعتراض و خلافت او را باطل اعلام نمي كرد, اين اشتباه در دل ها قوت مي گرفت . وانگهي سبب مي شد اكثر افراد جامعه به سمت و سوي افكار و عقايد و اعمال يزيد سوق داده شوند.
چون كه رب البيت دف گيرد به دست بيت و ما في البيت رقاصي كنند
با اين وجود امام بر خود فرض دانست اداي وظيفه نمايد و عليه دستگاه قيام كند, هر چند مي دانست قيام اومنجر به شهادت وي و ياران و خاندانش خواهد شد.
اصلاً طبق روايات متعدد حضرت مأمور به شهادت بود و كشته شدن او در راه خدا و اسارت خاندانش مطلوب ومحبوب خداوند بود. البته امر به شهادت در حقيقت امر به ايستادگي و استقامت بود.(1)
بنابراين شهادت تكليف بود و بايد امام به كربلا مي رفت و مردانه جان مي باخت , تا جلوي نابودي اسلام رابگيرد.
(پـاورقي 1.شهيد آگاه , آيت الله لطف الله صافي , ص 34ـ 37 با تلخيص .
|
