جواب:
از گذشته دور عربها به روز نهم و دهم محرم تاسوعا و عاشورا ميگفتند. در تاريخ جاهليت عاشورا از روزهاي عيد رسمي و ملي بوده و در آن روزگار در چنين روزي روزه ميگرفتند، لباس فاخر ميپوشيدند و چراغاني و خضاب ميكردند. در اسلام با تشريع روزه رمضان آن روزه فسخ شد. گفتهاند علت نام گذاري روز دهم به عاشورا آن است كه ده نفر از پيامبران با ده كرامت در اين روز مورد تكريم الهي قرار گرفتند.(1)
در فرهنگ شيعي، روز نهم محرم روزي است كه امام حسين(ع) و يارانش در محاصره نيرهاي كوفه قرار گرفتند. روزي كه آب را به روي اهل بيت بستند، و عصر آن روز عمر بن سعد با دستوري كه از ابن زياد دريافت كرد، آماده جنگ با حسين(ع) شد.
اما به دستور امام(ع) آن شب را مهلت خواستند، تا به عبادت و راز و نياز بپردازند.
روز دهم محرم هم ياد آور و اقعه شهادت امام (ع) و يارانش ميباشد. اين روز از عظيمترين روزهاي سوگواري به حساب ميآيد. ميتوان گفت عاشورا همان دهم محرم است، چون پيامبران براي حادثهاي
كه در اين روز واقع ميشود گريستهاند، در فرهنگ ديني هم چنان باقي مانده است واز سوي ديگر روز غلبه موسي بن عمران بر فرعون است، لذا همواره يهوديها روزه ميگرفتهاند و پيامبر وقتي مدينه مشرف شدند به ايشان خبر دادند كه يهوديها امروز روزهاند، زيرا معتقدند كه روز غلبه موسي بر فرعون است. از اين رو حضرت موسي فرمود به شكرانه اين پيروزي روزه بگيريد، پيامبر تا شنيد فرمود: انّا احق باحياء سنّت اخي موسي. من دستور ميدهم روز تاسوعا را هم روزه بگيريد، زيرا مقدمه و طرح پيروزي در آن روز ريخته شده است، ولي اكنون روزه گرفتن مكروه است.
1. حيات الامام الحسين(ع)، ج 3، ص 179، به نقل از فرهنگ عاشورا، جواد محدثي.
|
