جواب:
عزاداري و سوگواري امري است عمومي و انساني كه ميان تمام اقوام و ملل وجود داشته و دارد. هر فرد يا گروهي جهت تسلّي و آرامش روحي و التيام ناراحتي هاي رواني در برابر مصايب و حوادث حانسوز و دردناك، مراسم و آداب ويژه اي برگزار مي كند گرچه در نحوة انجام آن تفاوت هايي وجود دارد امّا در برگزاري مجالس و مراسم عزا و اظهار اندوه در فراق عزيزان اشتراك و اتفاق نظر ديده مي شود. مرثيه خواني و عزاداري نوعي تعريف از اوصاف مرده و سرودن چكاسه اي در عزاي از دست رفته است. سرودن اشعار در ذكر مصائب و شرح شهادت و مظلوميت بزرگان و پيشوايان دين غير از اين كه عزاداري است نوعي تبليغ و درس آموزي و پيام دادن به حاضران است، كه براي احياي شعائر الهي و زنده شدن خاطرة زندگي پيامبر اسلام0ص) و ساير امامان(ع) برگزار مي شود كه اثار فراوان و ثمرات بسياري دارد. امروزه عزاداري ميان مسلمانان به ويژه شيعيان به شيوه هاي مختلفي برگزار مي گردد كه برخي از آن ها عبارتند از: 1- برگزاري و بر پايي جلسات و اجتماعاتي به نام عزاداري و روضه خواني كه در واقع در برگيرندة اهداف زير است: الف) سخنراني دربارة معارف اسلام اعم از اعتقادات، اخلاق، احكام، سيره و تاريخ پيامبر(ص) و ائمه و صحابه. ب) بيان وقاعي و حوادث تلخي كه از طرف دشمنان بر بزرگان دين به ويژه خاندان پيامبر اكرم(ص) وارد شده است. ج) بيان شجاعت ها و استقامت ها و ايثارگري هاي آن بزرگواران در راه احياي ارزش هاي الهي. د) گريه بر مظلوميت آنان كه باعث همراه شدن و همگام شدن گريه كننده با آن بزرگواران مي شود. 2- سياه پوشيدن و حركت هيأت هاي عزاداري همراه با پرچم و عَلَم در خيابان ها و كوچه هاي و سينه زني و حركت دسته جمعي به عنوان اعلان حمايت و همراهي با شهداي راه فضلت. از ميان همة اين فوائد، فائإه گريه كردن و ابراز احساسات تأثير به خصوصي در روحية انسان مي گذارد. از اين رو حتي بزرگان در مصبت هاي حسّاس گريه مي كردند مانند گرية رسول خدا(ص) بر علي(ع) و حسين بن علي(ع) پيش از شهادت آنان. گذشته از ايجاد حساسيت و همگامي از نظر سياسي نيز آثار اجتماعي خوبي دارد. امام خميني(ره) مي فرمايد: زنده نگه داشتن عشاورا يك مسئلة بسيار مهم اساسي - عبادي است. عزاداري كردن براي شهيدي كه همه چيز را در راه اسلام داده يك مسئلة سياسي است و در پيشبرد انقلاب اثر به سزا دارد.[11]
|