جواب:
صحيح است كه امام حسين((عليه السلام)) به افاضه الهي از قدرتي عظيم برخوردار بود، ولي از آن قدرت ولايتي جز در موارد ضروري استفاده نمي كرده است چه اينكه اين جهان، جهان تكليف است و چنين نيست كه خداوند يا رهبران معصوم((عليهم السلام)) از غير مجراي عادي ظالمان را با سرعت هلاك كنند و يا بي اختيار، آنان را مجبور به پذيرش حق كنند زيرا اين كار با آزادي و اختيار انسان - كه اساس تكامل او است - سازگار نيست. پيامبر و امام گاه در برابر ستم قيام مي كنند و از مجراي عادي(از طريق مجاهده و پايداري) با ستمكاران مبارزه مي كنند، امّا وظيفه آنان اين نيست كه با اراده خود، آنان را از بين ببرند زيرا اين كار با سنّت تكامل انسان كه از رهگذر اختيار و آزادي او صورت مي گيرد، ناسازگار است.
|