جواب:
حضرت امام مجتبي (ع) در هنگام ارتحال، به ابن حنفيه فرمود: كسي چون تو نبايد از شنيدن كلامي كه مردهها با آن زنده ميشوند و زنده ها با آن ميميرند ، محروم بماند. همواره ظروف دانش و چراغهاي هدايت باشيد... اي ابن حنفيه گرفتار حسد نشو... حسين بن علي (ع) بعد از ارتحال من امام است و نام وي به عنوان امام در كتاب خدا ثبت است. پيامبر اكرم(ص) به دستورخداوند حضرت علي را معرّفي كرد، و حضرت علي (ع) مرا معرّفي كرد، و من حسين را معرّفي كردم.
آنگاه ابن حنفيه به حضرت امام مجتي عرض كرد: تو امام و وسيله من هستي نسبت به حضرت رسول اكرم (ص) .به خدا سوگند، دوست داشتم كه جانم قبل از شنيدن اين سخن از بدن رخت بربسته بود... .
آنگاه گفت: «الحسين (ع) اَعْلَمُنا علما و أثْقَلُنا حِلْما و أقْرَبُنا من رسول الله رَحماً كان فقيهاً قبل أن يُخْلَق و قَرَءَ الوحي قبل از يُنْطَق» ( اصول كافي 1/كتاب الحجة) عقيدهام درباره حسين بن علي (ع) اين است كه اوّلاً او از همه ما داناتر است؛ ثانياً، در فضيلتهاي عقل عملي از همه ما حليمتر و بردبارتر است؛ ثالثاً، او به رسول الله از همه ما نزديكتر است؛ رابعاً، قبل از اين كه خلق بشود، فقيه بود، يعني اسرار و علوم الهي را به همراه خود آورد و آنها را از كسي نياموخت، بلكه به ديگران آموخت.
|
