جواب:
به دو دليل، يكي اينكه بيعت با يزيد، تثبيت خلافت موروثي از طرف امام حسين بود؛ يعني مسألة خلافت يك فرد مطرح نبود، مسأله خلافت موروثي مطرح بود. دليل دوم مربوط به شخصيت خاص يزيد بود كه وضع آن زمان را از هر زمان ديگر متمايز ميكرد. او نه تنها مرد فاسق و فاجري بود بلكه متظاهر و متجاهر به فسق بود و شايستگي سياسي هم نداشت. معاويه و بسياري از خلفاي آل عباس هم مردمان فاسق و فاجري بودند، ولي يك مطلب را كاملاً درك ميكردند و آن اينكه ميفهميدند اگر بخواهند مُلك و قدرتشان باقي بماند بايد تا حدود زيادي مصالح اسلامي را رعايت كنند، شؤون اسلامي را حفظ كنند. اين را درك ميكردند كه اگر اسلام نباشد آنها هم نخواهند بود
|