جواب:
1 ـ يكي از بزرگترين نتايج قيام سيدالشهداء(ع), ثمرات قرب و ارتقاء درجة آن حضرت در نزد خداوند متعال است.
2 ـ نجات اسلام: مهمترين نتيجة قيام حسين, نجات اسلام از چنگال نقشههاي بنياميّه است، براي اينكه تأثير نهضت حسيني معلوم شود و بدانيم كه چگونه حيات اسلام و بقاي شريعت و قرآن رهين فداكاري حسين است، توجه به خطراتي كه از ناحية بنياميّه, اسلام را صريحاً تهديد ميكرد و مطالعة اجمالي سوابق پروندة بنياميّه لازم است. بنياميه پس از شهادت حسين(ع), از اينكه بتوانند از پشت به اسلام خنجر بزنند و اسلام را از پا درآوردند محروم شدند و در نظر جامعة مسلمين و در افكار عموم، گروهي ستمگر و مستبد معرفي شدند كه به زور سر نيزه و شمشير بر مردم مسلّط شده و غاصب حقوق ملّت وخائن به اسلام هستند. مظلوميت حسين آن چنان احساسات را بر ضدّ آنها به هيجان آورد كه مردم, علي رغم سياست آنها, التزامشان به سنن و احكام اسلام بيشتر شد, لذا هيچ گزاف نيست كه ما او را بمانند «معين الدين اچميري», شاعر هندي, دومين بنا كنندة كاخ اسلام، بعد از جدش و مجدد بناي توحيد بخوانيم.
3 ـ بيداري شعور ديني، در اثر تبليغات معاويه و همدستانش و دوري مردم از عهد رسالت و تعطيل اجراي برنامههاي اسلام و توسعة ممالك اسلامي و ممنوع شدن تبليغات صحيح ديني و خانه نشين شدن شايستگان و دانشوران، شعور ديني مردم ضعيف شد و افكار آنها انحطاط بافت. اكثر مردم در برابر وضع موجود خود باخته و شكسته خاطر و سرد شده بودند. شهادت امام و يارانش احساسات را بيدار و خصال انساني را زنده ساخت و به مسلمانان درس مردانگي و استقامت داد كه هر چه در شورشهايي كه عليه بنياميه ميكردند، آنها را سركوب مينمودند و شكست ميدادند و كشته ميشدند روحية آنان شكست نميخورد و كشته شدن در راه هدف و مقصد را افتخار ميشمردند.
4 ـ محبوبيّت اهل بيت و عزت بازماندگان
«اِنَّ الَذَّينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدّاً» مريم/ 96
[همانا آنان كه به خدا ايمان آوردند و اعمال شايسته بجا آوردند، خداي رحمان آنها را (در نظر خلق و حق) محبوب ميگرداند.]
محبت و دوستي اهل بيت جزء مزاج ايماني و اسلامي هر مسلمان است واحدي نيست كه مسلمان باشد و پيامبر را دوست بدارد و با اين حال،فاطمة الزهرا و دو ريحانهاش حسن و حسين، و برادر و پسر عمش علي ـ عليهم السلام ـ را دوست نداشته باشد. همانطور كه امام سجاد در خطبة مسجد شام فرمود: يكي از خصائص اين خاندان محبّتي است كه خداوند از آنها در دلهاي مؤمنين قرار داده است. يكي از آثار شهادت حسين اين بود كه اين محبت, در دلها زياد شد و موجب جلب عواطف و جذب احساسات عموم به خاندان نبوت گشت.
5 ـ تأسيس مكتب عالي و همگاني تعليم و تربيت
نتيجه ديگر شهادت امام، برنامههايي است كه به عنوان عزاداري و سوگواري و ذكر مصائب آن حضرت در عرض سال اجرا ميشود. شايد كساني باشند كه اهتمام شيعه را به برگزاري اين مراسم و صرف ميليونها اموال را همه ساله بيفائده و اسراف بشمارند ولي اگر فوائد معنوي اين مراسم و تأثير آن را در تربيت جامعه و تهذيب اخلاق در نظر بگيرند, تأييد ميكنند كه اين برنامهها از بهترين وسايل اصلاح مكتبهاي تربيت است.
مجالس ذكر مصيبت آن حضرت بهترين مجالس تبليغي و دعوت به اسلام است، در اين مجالس، معارف قرآن، اصول و فروع دين، تفسير و حديث، تاريخ و سيرة پيامبر و ائمه ـ عليهم السلام ـ و صحابه، نصايح و راهنمائيهاي اخلاقي و اجتماعي و آئين زندگي, از خانهداري تا كشورداري به مردم آموخته ميشود و جاذبة نام حسين، مردم را ساده و بي ريا در اين مجالس تعليم و هدايت و تربيت، حاضر ميسازد.
6 ـ محكوميت بنياميّه در افكار مسلمين و ساير ملل
بنياميّه با كشتن حسين(ع) گور خود را كندند و پرده از روي شنايع اعمال و مقاصد شوم خود برداشته و خشم و غضب ملل اسلام را خريداري كردند.
همه, عمل بنيامّه را تقبيح كردند، همه, آنها را سرزنش نمودند و خطاكارشان شناختند. مستشرق آلماني «ماربين» ميگويد: بزرگترين غلطهاي سياسي امويين كه اسم و رسم آنها را از صفحة عالم محو ساخت, كشتن حسين بود. اين حقيقي است كه هر مورخ و هر كس تاريخ اسلام را مطالعه كند به آن اعتراف مينمايد. محكوميت بنياميّه در افكار مسلمين براي آيندة اسلام بسيار مفيد شد؛ زيرا بني اميّه از اينكه بتواند منافقانه و زير پردة اسلام ضربت بزنند مأيوس شدند و مردم آنها را شناختند و قتل حسين(ع) و اسير كردن خاندان پيامبر بنياميّه را رسوا ساخت.
7 ـ گرفتاري بنياميّه به شورش و انقلاب
يكي از عكس العملها و نتايج شهادت و مظلوميت حسين(ع) شورشها و انقلاباتي بود كه براي برانداختن حكومت امويين در جهان اسلام برپا شد. در اين شورشها عاملي كه بيش از هر چيز مردم را تهييج و تحريك ميكرد, شهادت حسين و دعوت به قيام براي خونخواهي آن حضرت و گرفتن انتقام از بنياميّه بود.
8 ـ تحوّل فكري
يكي از بيماريهاي خطرناك فكري كه پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) اجتماع مسلمانان به آن گرفتار شد, اين بود كه بسياري از مردم در برابر عمل انجام شده، هر چند موافق با خير و مصلحت و نظامات و تعاليم شرعيه نبود تسليم ميشدند و هر حكومتي را كه روي كار ميآمد, واجب الاطاعه و بيعت با آن را لازم الوفا ميدانستند. حسين, با اين فكر غلط و خطرناك نيز مبارزه كرد و مردم را از اين اشتباه كه حكومتهايي مانند حكومت بنياميّه و يزيد، واجب الاطاعه هستند، بيرون آورد و فهماند كه نه فقط اطاعت از آنها واجب نيست بلكه كوشش براي برانداختن آنها و تأسيس حكومت تمام اسلامي, لازم و واجب است.
9 ـ عكس العمل جاودان و پايدار
اثر جهاد حسين(ع) در صفحة تاريخ جاويدان ماند و همواره نيروبخش اصلاح طلبان و مجاهدان راه حق و حاميان خير و عدالت است. قيام آن حضرت، مبارزه با ظلم و كفر و باطل بود كه در آن زمان از گريبان يزيد سر بيرون كرده بود. مبارزه با افكار و نقشهها و آراء و مفاسدي كه از جانب او حيات اسلام را تهديد ميكرد. ازجمله درسهاي عالي و سودمند كه هر شيعه و آزاديخواه حق پرست و هر آرزومند تحقق رسالت جهاني اسلام، از واقعة كربلا بايد بياموزد, اين است كه بداند: نبردي كه ميان حسين و يزيديان واقع شد هنوز پايان نيافته و تا هنگامي كه از شرك و جهل و باطل و ستم و استبداد و استعباد و غصب حقوق انسانها اثري باقي است، اين نبرد, با مظاهر و نمايشهاي گوناگون ادامه خواهد داشت.
|
