(هنگامي که حجر بن عدي و اصحابش به شهادت رسيدند، معاويه به حضرت عرض کرد: آيا شنيدي که ما نسبت به حجر و يارانش و شيعيان پدرت چه کرديم؟ حضرت عليه السلام فرمودند: خير، معاويه گفت، ما آنان را کشتيم و کفن نموديم و بر آنان نماز گذارديم. امام عليه السلام خنديد و آن گاه فرمود:)

اي معاويه! دشمنان تو روز قيامت همين ها هستند، به خدا سوگند! اگر ما بر اصحاب تو دست يابيم نه آنها را کفن مي کنيم و نه بر جنازه ي آنان نماز مي گذاريم.

شنيده ام به پدرم و بني هاشم ناسزا مي گويي و عيب جويي مي کني. سوگند به خدا از کمان غير خود، تير رها مي کني و بي هدف نشانه گيري مي کني، اين عداوت را از نزديکان خود گرفته اي و از مردي (عمرو بن عاص) اطاعت مي کني که نه از اول ايماني داشته و نه نفاقش تازگي دارد.

او به نفع تو نظر نمي دهد، تو به فکر خود باش و يا اگر از خود فکر نداري، حکومت را رها کن.