حضرت به مردي فرمود: کدام عمل در نزد تو محبوب تر و مطلوب تر است؟ آيا مردي که مي خواهد بيچاره اي را بکشد و تو او را نجات مي دهي و يا کسي که دشمن اهل بيت است و مي خواهد شيعه ي ناتواني را از راه راست منحرف سازد و تو آن شيعه را که توانايي استدلال ندارد با دليل و برهان از گمراهي رهايي مي بخشي؟

سپس حضرت خود فرمودند:

نجات شيعه اي که در معرض گمراه شدن است از دست ناصبي (دشمن اهل بيت عليهم السلام) باارزش تر مي باشد، زيرا خداوند مي فرمايد: کسي که نفسي را احيا کند، گويا همه ي مردم را زنده کرده است و آنها را از کشته شدن با شمشيرها رهايي بخشيده است.