بازگشت

سخن آن حضرت در مورد كسي كه از او حاجت خواسته شده است


لا تَرْفَعْ حاجَتَکَ اِلَّا اِلي اَحَدِ ثَلاثَةٍ: اِلي ذي دينٍ اَوْ مُرُوَّةٍ اَوْ حَسَبٍ، فَاَمَّا ذُوالدّينِ فَيَصُونُ دينُهُ، وَ اَمَّا ذُوالْمُرُوَّةِ فَاِنَّهُ يَسْتَحْيي لِمُرُوَّتِهِ، وَ اَمَّا ذُوالْحَسَبِ فَيَعْلَمُ اَنَّکَ لَمْ تَکْرَهُ وَجْهَکَ اَنْ تَبْذُلَهُ لَهُ في حاجَتِکَ، فَهُوَ يَصُونُ وَجْهَکَ اَنْ يَرُدَّکَ بِغَيْرِ قَضاءِ حاجَتِکَ.


***

حاجتت را تنها نزد سه نفر مطرح کن: انسان ديندار، جوانمرد، شريف، انسان ديندار دينش او را حفظ مي کند، و انسان جوانمرد بخاطر جوانمرديش حيا مي کند، و انساني که شريف است مي داند که تو ناپسند نمي شمردي که براي خواستن حاجت از او آبرويت را در مقابلش بريزي، پس آبرويت را حفظ مي کند، و بدون قضاء حاجت تو را برنمي گرداند.


***