جهاد بر چهارگونه است: دو جهاد واجب است، و جهادي مستحب است و با وجوب آن تحقق مي يابد، و جهادي مستحب مي باشد.

يکي از دو جهاد واجب جهاد و نبرد انسان با خود در برابر گناهان مي باشد، که از بزرگترين جهادها شمرده مي شود، و نيز نبرد با کفاري که در کنار شما هستند.

اما جهادي که سنّت بوده و جز با وجوب برپا نمي گردد، جهاد با دشمن است، که بر تمامي امت اسلامي واجب است، و اگر آن را ترک کنند عذاب دامنگيرشان مي گردد، و اين از عذابهايي است که امت اسلامي را در بر مي گيرد، و اين جهاد تنها بر امام جعل شده که فرمان آن را بدهد و همراه امت با دشمنان اسلام بجنگد.

و اما جهادي که سنت است، پس هر سنّت و روشي است که انسان برپا دارد و در برپائي و به مقصد رساندن و زنده کردنش تلاش نمايد، کار و تلاش در جهت آن از برترين کارهاست، چرا که احياگر سنّت پيامبر است، و پيامبر فرموده اند: هر که سنّت و روش نيکوئي را بنيان نهد، پاداش آن و پاداش هر که تا روز قيامت به آن عمل نمايد براي او ثبت مي گردد، بدون آنکه از اجرهاي مردم کاسته شود.