316. تهذيب الأحکام - به نقل از ايّوب بن اَعيَن، از امام صادق عليه السلام -: زني در حال طواف بود و مردي پشتِ او طواف مي کرد. زن، ساعدش را بيرون آورد و مرد هم دست خود را کج کرد و بر ساعد او نهاد. خداوند، دستِ مرد را بر ساعد آن زن، چنان چسبانْد که ناچار، طواف را قطع کرد.

به سوي امير [مکّه] فرستادند و مردم، گِرد آمدند و فقيهان را خبر کردند. آنان گفتند: دست مرد را قطع کن؛ زيرا او مرتکب جنايت شده است.

امير گفت: آيا اين جا کسي از فرزندان محمّد، پيامبر خدا، هست؟

گفتند: آري. حسين بن علي عليه السلام ديشب آمده است.

به سوي او فرستاد و او را فرا خواند و گفت: ببين اين دو چه شده اند!

امام عليه السلام رو به قبله، دستانش را بلند کرد و مدّت مديدي دعا کرد. سپس، نزد زن آمد و دست مرد را از دست زن، جدا کرد.

امير گفت: آيا اين مرد را به سبب آنچه کرده، کيفر ندهيم؟

امام عليه السلام فرمود: «نه». [1] .