274. تاريخ دمشق - به نقل از بشر بن طانحه، از مردي از قبيله هَمْدان -: امام حسين عليه السلام صبح روز شهادتش براي ما سخنراني کرد و پس از حمد و ثناي الهي فرمود: «بندگان خدا! از خدا پروا کنيد و از دنيا برحذر باشيد که اگر قرار بود دنيا براي کسي بمانَد و کسي در آن بمانَد، پيامبران به ماندن، سزاوارتر و به خشنودي، اُولي و به قضاي خداوند، راضي تر بودند؛ امّا خداوند متعال، دنيا را براي آزمودن آفريد و اهلش را براي نابودن شدن؛ تازه اش کهنه شدني و نعمتش در معرض نابودي و شادي اش رو به تيرگي است و منزلي براي رفتن است، نه خانه اي براي ماندن. «و توشه برگيريد که بهترين توشه، پرهيزگاري است» و از خدا پروا کنيد، شايد که رستگار شويد».

275. مقتل الحسين عليه السلام، خوارزمي: امام حسين عليه السلام جلو آمد تا روبه روي مردم (لشکر دشمن) ايستاد. به صف هاي انبوهِ سيل آساي آنان و نيز به ابن سعد که ميان بزرگان کوفه ايستاده بود، نگريست و فرمود: «ستايش، خدايي را که دنيا را آفريد و آن را سراي نابودي و فرسايش قرار داد و براي اهلش دگرگون شونده و حال به حال قرار داد. فريب خورده، کسي است که دنيا فريبش داد و بدبخت، کسي است که به فتنه آن، دچار شد، اين دنيا، شما را نفريبد که اميد هر کسي را که به آن اعتماد کند، نااميد مي کند و طمعِ هر کسي را که به آن دل ببندد، ناکام مي نهد».

276. الأمالي، شجري - به نقل از حسين بن زيد بن علي، از پدرانش عليهم السلام -: امام حسين عليه السلام روز حادثه [ي عاشورا] سخن گفت و پس از حمد و ثناي الهي فرمود: «ستايش، ويژه خدايي است که آخرت را براي پرهيزگاران قرار داد و آتش و کيفر را براي کافران. به خدا سوگند، ما در اين راه، به طلب دنيا نيامده ايم تا درباره [ي بهشت] پروردگار خود، به شک بيفتيم. شکيب ورزيد که خدا با پرهيزگاران است و سراي آخرت، برايتان بهتر است».

277. معاني الأخبار - از امام زين العابدين عليه السلام -: چون کار امام حسين عليه السلام سخت شد، برخي از همراهانش، به او نگريستند. امام عليه السلام و برخي از ياران ويژه اش، بر خلاف آنان که هر گاه کار سخت شود، رنگشان دگرگون مي شود و به لرزه مي افتند و دل هايشان به تپش مي افتد، رنگشان گلگون مي شد و اندامشان آرام و جان هايشان قرار مي گرفت.

برخي به برخي ديگر گفتند: بنگريد که باکي از مرگ ندارد!

امام حسين عليه السلام به آنان فرمود: «اي بزرگ زادگان! شکيبا باشيد. مرگ، جز پلي نيست که شما را از سختي و ناخوشي به بهشت پُر گستره و نعمتِ جاويدان، عبور مي دهد. کدامتان خوش ندارد که از زندان به قصر منتقل شود؟! و آن براي دشمنانتان، مانند انتقال از قصر به زندان و شکنجه شدن است.

پدرم از پيامبر خدا برايم نقل کرد: دنيا، زندانِ مؤمن و بوستانِ کافر است و مرگ، پل مؤمنان به بهشتشان و پل کافران به دوزخشان است. نه دروغ گفتم و نه به من، دروغ گفته شده است».

278. الأمالي، صدوق - به نقل از عبد اللَّه بن منصور، از امام صادق عليه السلام -: پدرم، از پدرش برايم نقل کرد... که: امام حسين عليه السلام به يارانش فرمود: «برخيزيد و آب بنوشيد، که آخرين توشه شماست، و وضو بگيريد و غسل کنيد و لباس هايتان را بشوييد، که کفن هايتان مي شود».

سپس، نماز صبح را با آنان خواند و آماده جنگشان ساخت.