لما جآء اهل الکوفة الي علي عليه السلام، فشکوا اليه امساک المطر،

و قالوا له: استسق لنا فقال للحسين عليه السلام: قم و استسق! فقام عليه السلام

و حمدالله، و أثني عليه، و صلي علي النبي صلي الله عليه و آله و سلم و قال:

اللهم معطي الخيرات، و منزل البرکات، و أرسل السماء علينا مدرارا، و اسقنا غيثا مغزارا واسعا غدقا مجللا سحا سفوحا فجاجا، تنفس به الضعف من عبادک، و تحيي به الميت من بلادک، امين رب العالمين [1] .

(زماني که اهل کوفه نزد علي بن ابي طالب عليه السلام آمدند و نسبت به کمي بارندگي شکايت کردند، و به حضرت عرض کردند از خدا براي ما طلب باران کن. حضرت به امام حسين عليه السلام فرمود: برخيز و براي اين امت از خدا طلب باران کن. حضرت اباعبدالله عليه السلام برخاست و حمد و ثناي الهي را به جاي آورد و بر پيامبر درود فرستاد و عرضه داشت:)

اي خدايي که عطا کننده ي خيرات و نازل کننده ي برکاتي، آسمان پرباران را بر ما (ارسال کن)،

و ما را با ابرهاي پرباران و فراگير و زياد، سيراب نما تا بندگان ضعيفت، جاني تازه گيرند و سرزمين هاي مرده ات، حيات مجدد پيدا کنند؛ آمين رب العالمين.