استمرار انقلاب
فاجعه ي کربلا، موج هول انگيزي از پريشان خاطري و تأثرات عميق به وجود آورد که بر جان مسلمين چيره شد و آنان را به کار سياسي و دسته بندي اجتماعي براي سرنگوني حکومت اموي و انتقام گرفتن از آدمکشان جنايتکار، برانگيخت.
زمين، از زمان کشته شدن حسين، در آتش جنگ مي سوخت؛ [1] زيرا ملتهاي اسلامي همچون سرکشي توانمند به پا خاستند و خشم خروشانشان را بر ضد حکومت اموي اعلام نموده براي سقوط آن کوشيدند که بعضي از اين قيامها، عبارتند از:
پاورقي
[1] مقريزي، الذهب المسلوک، ص 27.